Η φροντίδα της οστεοπόρωσης

Comment soigne-t-on l'ostéoporose ?

Για να αποφασίσετε την ευκαιρία να συνταγογραφήσετε αυτά τα φάρμακα, ο γιατρός λαμβάνει υπόψη πολλά στοιχεία:

• Η ηλικία του ασθενούς του.
• Ο βαθμός απώλειας οστού που μετράται με πυκνομετρία. Ιστορία του θραύσματος των σπονδύλων, του περάσματος του μηριαίου οστού ή άλλων οστών στον ασθενή του ή σε έναν από τους άμεσους γονείς του.
• des antécédents de fracture des vertèbres, du col du fémur ou d’autres os chez son patient ou chez un de ses parents directs ;
• Πιθανή λεπτότητα. κ.λπ.

για να δείξουν την αποτελεσματικότητά τους, Αυτές οι θεραπείες πρέπει να λαμβάνονται για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Τα αποτελέσματά τους πρέπει να αξιολογούνται τακτικά, παρακολουθώντας το μέγεθος του ασθενούς και ενδεχομένως την άσκηση ακτινογραφιών στη σπονδυλική στήλη. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα των θεραπειών κατά της οστεοπόρωσης είναι, συνολικά, δύσκολο να μετρηθεί. Είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε μεγάλες ομάδες ασθενών που έλαβαν θεραπεία για χρόνια για να είναι βέβαιο ότι ένα φάρμακο καταφέρνει να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο θραύσης που συνδέεται με αυτή την ασθένεια.

Πριν από την εισαγωγή θεραπείας οστεοπόρωσης, ο γιατρός ψάχνει για οποιαδήποτε Carences στο ασβέστιο και στο Βιταμίνη D και συνταγογραφείται εάν είναι απαραίτητο, μια βιταμινική-υπολογική συμπλήρωση με τη μορφή φαρμάκου.

D ' άλλα μέτρα μπορεί να ρυθμιστεί, που προορίζεται να αναπτύξει το σπίτι για να προειδοποιήσετε τις πτώσεις. Τέλος, το λιμάνι Προστατευτικά ισχίου μπορεί να ενημερωθεί από τον γιατρό.

Ποιο μέρος για σωματική δραστηριότητα προσαρμοσμένη στη διαχείριση της οστεοπόρωσης;

L ' Προσαρμοσμένη σωματική δραστηριότητα || Μέρος της πρόληψης και των μη θεραπειών για την οστεοπόρωση. Πράγματι, η τακτική πρακτική της σωματικής δραστηριότητας συμβάλλει στην καλύτερη σταθερότητα των οστών και τη συντήρηση, παρά την ηλικία, του κεφαλαίου των οστών. Επιπλέον, συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου πτώσης, με συχνά δραματικές συνέπειες σε άτομα που υποφέρουν από οστεοπόρωση. (APA) fait partie de la prévention et des traitements non médicamenteux de l’ostéoporose. En effet, la pratique régulière d’une activité physique contribue à une meilleure solidité des os et à la préservation, malgré l’âge, du capital osseux. De plus, elle contribue à réduire le risque de chute, aux conséquences souvent dramatiques chez les personnes qui souffrent d’ostéoporose.

Πολλές αθλητικές δραστηριότητες μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να μπορούν να ασκούνται από άτομα με οστεοπόρωση: για παράδειγμα, Αθλητισμός, |escrime, basket-ball, Ποδόσφαιρο, Taïchi Chuan και Qi Gong.

Στο πλαίσιο της οστεοπόρωσης, ο γιατρός που αντιμετωπίζει μπορεί τώρα να συνταγογραφήσει το APA καθορίζοντας τους επιθυμητούς στόχους (βελτίωση της ισορροπίας, ενίσχυσης των μυών, οστών κλπ.) Και των αντενδείξεων ειδικών για τον ασθενή (άτομα με σοβαρή οστεοπόρωση πρέπει να διαμορφωθούν). Σε κλαμπ που προσφέρουν αυτούς τους κλάδους, οι εκπαιδευτικοί που εκπαιδεύονται στην πρακτική του αθλητισμού είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό των πρωτοκόλλων γυμναστικής και κατάρτισης προσαρμοσμένα σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Τα έξοδα που προκύπτουν, συχνά μέτρια, καλύπτονται μερικές φορές από συμπληρωματική ασφάλιση ("αμοιβαία") ή δημαρχείου / τμήματα.

Οι ασθενείς που χρησιμοποιούν αυτές τις κατάλληλες δραστηριότητες μαρτυρούν τα φυσικά οφέλη (για παράδειγμα για αυτονομία και αντοχή), αλλά και ψυχοκοινωνικά οφέλη (καταπολέμηση της απομόνωσης, καλύτερη εικόνα του SOI).