= Οι εξετάσεις της ψυχοκινητικής ανάπτυξης

αντανακλαστικά στη γέννηση

Κατά τη γέννηση, πολλά αντανακλαστικά είναι συνήθως παρόντα. Το νεογέννητο Τους εκτελεί αυτόματα, χωρίς παρέμβαση της θέλησης. Ο γιατρός ελέγχει συστηματικά την παρουσία αυτών των αντανακλαστικών και των Τόνος μυϊκός.

• Το αντανακλαστικό του πιπίλισμα: Το νεογέννητο είναι ικανή να θηλάζει. | Moro
• Le réflexe de Moro, ή αντανακλαστικό της αγκαλιάς: Όταν πλησιάζει ένας ενήλικας, τα χέρια του μωρού απομακρύνονται συμμετρικά, έρχονται μαζί.
• Το Reflex Fouissement: Το μωρό ψάχνει για το στήθος της μητέρας του και του
• Το αντανακλαστικό της ανάκτησης: Όταν ασκείται στο επίπεδο των φυτών του, το παιδί είναι στο πίσω μέρος, πιέζει ενστικτωδώς τα πόδια του.
• le αντανακλαστικό αυτόματου περπατήματος: Υποστηριζόμενη υπό κενό.
• le αντανακλαστικό της λαβής: Όταν ένα δάχτυλο έχει περάσει στην παλάμη του χεριού, τα δάχτυλα του μωρού επιδιώκουν να το αρπάξουν.

Με εξαίρεση το αντανακλαστικό αναρρόφησης, αυτά τα αντανακλαστικά εξαφανίζονται μετά από μερικές εβδομάδες και αντικαθίστανται από το παιχνίδι κινήσεων.

Οι εξετάσεις κατά τη διάρκεια υποχρεωτικών επισκέψεων

Κατά τη διάρκεια κάθε υποχρεωτικής επίσκεψης, ο γιατρός εκτελεί ένα σύνολο ψυχοκινητικών δοκιμών προσαρμοσμένων στην ηλικία του παιδιού. Αυτές οι δοκιμές αναφέρονται λεπτομερώς στις σελίδες του βιβλίου υγείας που διατηρούν το ίχνος αυτών των επισκέψεων, κάτω από το τμήμα "Ανάπτυξης". Για παράδειγμα, σε τέσσερις μήνες, ο γιατρός εξασφαλίζει ότι το μωρό κρατάει το δεξί του κεφάλι όταν καθόταν και ότι, στο στομάχι του, μπορεί να σηκώσει το κεφάλι και τους ώμους του και να βασιστεί στους βραχίονες του (σελ. 26 του βιβλίου υγείας). Αυτές οι δοκιμές μετρούν την ανάπτυξη Τόνος μυών του μωρού.

Σε μια πιο προηγμένη ηλικία, αυτές οι δοκιμές αξιολογούν, για παράδειγμα, την ικανότητα του παιδιού να τοποθετεί μια σκάλα που εναλλάσσει τα πόδια ή να σταθεί σε ένα πόδι για τρία δευτερόλεπτα. Όλες αυτές οι εξετάσεις αξιολογούν και τα δύο Μυϊκός τόνος, η αισθητηριακή ανάπτυξη (συμπεριλαμβανομένης της όρασης και της ακοής), οι κινητικές δεξιότητες (κινητικές ικανότητες), η αφύπνιση και οι ικανότητες επικοινωνίας με τους γύρω, την απόκτηση της καθαριότητας, της εκμάθησης γλωσσών και της πνευματικής ανάπτυξης στο σύνολό της, καθώς και της συναισθηματικής ανάπτυξης. Παρατηρήστε μια αποδεδειγμένη καθυστέρηση στην απόκτηση ορισμένων από αυτές τις ικανότητες, αμφισβητεί τους γονείς ή την πρακτική των πρόσθετων εξετάσεων για να γνωρίζετε την προέλευση αυτής της καθυστέρησης. Για παράδειγμα, εάν το παιδί παρουσιάζει προβλήματα ομιλίας, θα πρέπει να διερευνήσει την ακρόαση (το παιδί ακούει τον ήχο που παράγει;), την κινητικότητα (η μορφολογία του λαιμού του, του στόματός του ή της διαδικασίας του; 336

Si le médecin observe un retard avéré dans l’acquisition de certaines de ces capacités, il interroge les parents ou pratique des examens complémentaires pour connaître l’origine de ce retard. Par exemple si l’enfant présente des troubles de l’élocution, il va devoir explorer à la fois l’audition (l’enfant entend-il le son qu’il produit ?), la motricité (la morphologie de sa gorge, de sa bouche ou de sa langue est-elle en cause ?), le développement affectif (l’enfant a-t-il des raisons de vouloir rester un bébé ?), le développement intellectuel, etc. La recherche des causes d’un trouble du développement psychomoteur est un processus complexe που απαιτεί χρόνο.