Η γλιπζίδη, σουλφονυλών δεύτερης γενιάς με σύντομο χρόνο ημίσειας ζωής, φαίνεται να μειώνει το σάκχαρο του αίματος με οξύ τρόπο με τη διέγερση της απελευθέρωσης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, το αποτέλεσμα αυτό εξαρτάται από την παρουσία ενεργών βήτα κυττάρων στις παγκρεατικές νησίδες.
Η διέγερση της έκκρισης της απόκρισης ινσουλίνης σε ένα γεύμα έχει μεγάλη σημασία. Η χορήγηση Glipizid σε διαβητικούς προκαλεί αύξηση της μετά την προφυσική ινσουλινοτροπική απόκριση. Οι μετα-γενικές αποκρίσεις της έκκρισης ινσουλίνης και του πεπτίδιο-C συνεχίζουν να αυξάνονται μετά από τουλάχιστον 6 μήνες θεραπείας.