Η γλιπζίδη, σουλφονυλών δεύτερης γενιάς με σύντομη ημιζωή, φαίνεται να μειώνει το σάκχαρο του αίματος με οξύ τρόπο με την τόνωση της απελευθέρωσης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, το αποτέλεσμα αυτό εξαρτάται από την παρουσία των βήτα κυττάρων που ενεργούν στις παγκρεατικές νησίδες.
Η διέγερση της απόκρισης έκκρισης ινσουλίνης σε ένα γεύμα έχει μεγάλη σημασία. Η χορήγηση Glipizid σε διαβητικούς προκαλεί αύξηση της μετά την προφυσική ινσουλινοτροπική απόκριση. Οι μετα-γενικές αποκρίσεις της έκκρισης ινσουλίνης και πεπτιδίου-C συνεχίζουν να αυξάνονται μετά από τουλάχιστον 6 μήνες θεραπείας.