Le diagnostic de l'hémochromatose

Comment diagnostique-t-on l'hémochromatose ?

Το Διαγνωστική Το Hémochromatosis στηρίζεται πρώτα στις εξετάσεις αίματος με στόχο τη μέτρηση της ποσότητας του σιδήρου που υπάρχει στον οργανισμό (αυτό που ονομάζεται " πολεμική αξιολόγηση").

le (| (fer sérique) est considéré comme anormalement élevé lorsqu’il est supérieur à 30 µmol/l. Mais cette mesure seule ne permet pas le Διαγνωστική. Πρέπει να επιβεβαιωθεί με τη μέτρηση του Συντελεστής κορεσμού της τρανσφερίνης (la protéine du sang qui transporte le fer). Ce coefficient est considéré anormalement élevé au-delà de 45 %. Enfin, le médecin peut évaluer les réserves de fer dans l’organisme en demandant la mesure des concentrations sanguines de Ferritin (η πρωτεΐνη που σχετίζεται με το αποθηκευμένο σίδερο), αλλά ο ρυθμός του αυξάνεται μόνο στα προχωρημένα γήπεδα του Αιμοδωμάτωση. Για να εκτιμηθεί η παρουσία υψηλών συγκεντρώσεων σιδήρου στο ήπαρ, είναι επίσης δυνατό να γίνει IRM.

Όταν η υπερβολική συσσώρευση σιδήρου στο σώμα επιβεβαιώνεται από αυτές τις εξετάσεις, ο γιατρός πρέπει να εξαλείψει άλλες αιτίες που θα μπορούσαν να είναι η αιτία αυτής της ανωμαλίας: thalassémie (ασθένεια),), Σύνδρομο Χρόνος φλεγμονώδης, αλκοολισμός, δηλητηρίαση από τα ναρκωτικά, κλπ. Για να επιβεβαιώσετε το Διαγνωστική, ο γιατρός μπορεί επίσης να ζητήσει την αναζήτηση της μετάλλαξης συχνά κατά την προέλευση του Hémochromatosis (|test HFE, effectué sur une prise de sang).

Si l’ Αιμοδωμάτωση επιβεβαιώνεται, πρόσθετες εξετάσεις θα συνταγογραφηθούν τελικά για την αξιολόγηση του κράτους και της λειτουργίας των οργάνων που επηρεάζονται συνήθως από αυτή την ασθένεια (ήπαρ, καρδιά, πάγκρεας, όρχεις, οστά κ.λπ.). |