Γιατί οι ηλικιωμένοι τρώνε λιγότερο;

Με την ηλικία εμφανίζονται φυσιολογικές μεταβολές (μείωση των συναισθημάτων της πείνας και της δίψας, μείωση των αισθητηριακών ικανοτήτων) καθώς και τροποποιήσεις με ψυχολογικές επιπτώσεις (μοναξιά, επισφαλής, νέο περιβάλλον διαβίωσης). Όλοι αυτοί οι παράγοντες αλλάζουν τη συμπεριφορά διατροφής. Για τους ηλικιωμένους επίσης, το κλειδί υγείας βρίσκεται σε μια ισορροπημένη διατροφή.

Τα τρόφιμα αλλάζουν στην ηλικία

Ο ηλικιωμένος πληθυσμός αντιμετωπίζει ισχυρή ανάπτυξη σήμερα, ειδικά μεταξύ των γυναικών. Υπάρχουν τρεις γυναίκες για έναν άνδρα στα πάνω από ενενήντα πέντε χρόνια. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είναι πολύ δραστήριοι, σωματικά και διανοητικά. Άλλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες, ιδιαίτερα ορισμένες μεταβολικές και διατροφικές διαταραχές όπωςdécalcification osseuse, υποσιτισμός, Αναιμία, ανεπαρκείς συνεισφορές στα μικροθρεπτικά συστατικά ή Απευθυνότητα. Συχνά παρατηρεί την απώλεια βάρους σε άτομα άνω των 75 ετών, ειδικά στους άνδρες.

Par ailleurs, on constate souvent une perte de poids chez les personnes de plus de 75 ans, en particulier chez les hommes.

Η πτώση στην όρεξη μετά από 75 χρόνια

Η κατανάλωση τροφίμων μειώνεται συχνά με σταδιακό τρόπο με την ηλικία. Μια πτώση στην όρεξη είναι ο κύριος λόγος. Πράγματι, οι μηχανισμοί της πείνας και του κορεσμός να γίνει λιγότερο αποτελεσματική. στους πολύ ηλικιωμένους, το αίσθημα του κορεσμός διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, που μπορεί να οδηγήσει σε Denutrition Υπέροχα από την απουσία πείνας. Αυτό το φαινόμενο οδηγεί σε ακανόνιστες προσλήψεις τροφίμων. Μπορεί επίσης να δυσχεράνει να επιστρέψει αυθόρμητα σε μια ισορροπημένη διατροφή σε ανθρώπους των οποίων οι διατροφικές συνήθειες έχουν τροποποιηθεί, όπως μετά από νοσηλεία.

Οι τροποποιήσεις της δίψας μετά από 75 χρόνια

ΔΥΣΜΟΤΗΤΑ είναι ένα σύστημα ασφαλείας που ενεργοποιείται όταν το Απευθυνότητα έχει ήδη εγκατασταθεί. Με την ηλικία, αυτό το σύστημα είναι ακόμη αργότερα. Η δίψα έρχεται όταν το επίπεδο Απευθυνότητα είναι πιο σημαντικό από ό, τι μεταξύ των νεότερων. Πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στην πρόληψη της Απευθυνότητα.

Σε ηλικία είκοσι ετών, το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από το 60 έως 65 % του νερού, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στους μύες. Αυτή η τιμή μειώνεται κατά τη διάρκεια των ετών για να αντιπροσωπεύει μόνο το 55 έως 60 % του νερού. Η τήξη των μυών είναι μία από τις κύριες αιτίες αυτού του φαινομένου. Ως αποτέλεσμα, η ποσότητα νερού που διατίθεται στο σώμα για να αντισταθμίσει ένα Απευθυνότητα temporaire diminue et expose davantage au risque de Απευθυνότητα Σοβαρή.

Προς είκοσι χρόνια, τα νεφρά φιλτράρουν περίπου 140 ml αίματος ανά λεπτό. Σε ηλικία εβδομήντα ετών, ασχολούνται μόνο με 80 ml αίματος ανά λεπτό και δυσκολεύονται να διαχειριστούν την υπερφόρτωση στο Sels Ορυκτά και σε τοξίνες ότι οι Απευθυνότητα. Αυτή η τροποποίηση λειτουργίας εκθέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο ανισορροπίας ορυκτών στο αίμα. Εξηγεί επίσης ορισμένες αλλαγές που παρατηρούνται στην εξάλειψη των ναρκωτικών (βλ. Πλαίσιο).

για να προειδοποιήσετε τον κίνδυνο Απευθυνότητα, είναι απαραίτητο να πίνουμε τακτικά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι ανάγκες του νερού παραμένουν ταυτόσημες με εκείνες των άλλων κατηγοριών ηλικίας: τουλάχιστον ένα λίτρο και μισό ανά ημέρα, δηλαδή νερό.

Η μεταβολή της γεύσης μετά από 75 χρόνια

Μετά από 75 χρόνια, η αίσθηση της γεύσης μας είναι χαζός: ο αριθμός των γευστικών μας γευστικών μειώνεται και εκείνων που γευστικές γεύσεις. Σε αυτή την ηλικία, έχουμε το ένα τρίτο αυτών που είχαμε νεότερους. Αντιλαμβανόμαστε τις βασικές αισθήσεις λιγότερο (γλυκές, αλμυρές, όξινες και πικρές) και δυσκολεύονται να τις διαφοροποιήσουν, ειδικά αλμυρά. Έχουμε την τάση να προσθέσουμε περισσότερα από SEL στο φαγητό, με κίνδυνο αύξησης του αρτηριακή πίεση, και να τρώτε περισσότερα γλυκά τρόφιμα, η γεύση για το γλυκό να διατηρείται καλύτερα. | 75 ετών

La diminution de l'odorat après 75 ans

Οι οσμές διαδραματίζουν έναν πρωτοποριακό ρόλο στην τόνωση της όρεξης, επειδή η μυρωδιά παρεμβαίνει για πολλούς στην αντίληψη της ίδιας της γεύσης. Οι άνδρες αρχίζουν να χάνουν τις οσφρητικές τους ικανότητες από την ηλικία των είκοσι. Οι γυναίκες, οι οποίες γενικά διακρίνουν τις μυρωδιές καλύτερα, διατηρούν τις μύτες τους πολύ περισσότερο. Με αυτούς, η πτώση της μυρωδιάς συμβαίνει μόνο μετά το Εμμηνόπαυση. Αυτή η μείωση της αντίληψης των οσμών είναι προοδευτική, αλλά σταθερή. Με την ηλικία, μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην όρεξη.

Οι τροποποιήσεις της προβολής μετά από 75 χρόνια

για να δείτε το φαγητό του, και ιδιαίτερα τα χρώματα του συμμετέχουν στην επιθυμία να φάει. Το κόκκινο, ειδικότερα, είναι γνωστό ότι τονίζει την έκκληση ενός φαγητού. A Αλλαγή της όρασης μπορεί επομένως να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στη μείωση της όρεξης. Μια κατάλληλη διόρθωση και ενισχυμένος φωτισμός μπορεί να βοηθήσει να δώσει πίσω την ευχαρίστηση του φαγητού.

Οι τροποποιήσεις της οδοντοφυΐας μετά από 75 χρόνια

Ο πόνος κατά τη διάρκεια του μάσημα ή οι δυσκολίες στο μάσημα ορισμένων προϊόντων μπορεί να μειώσει την ποικιλομορφία της διατροφής. Η διατήρηση των δοντιών σας και η σωστή επεξεργασία τους είναι απαραίτητη για τη διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής.

Οι άνθρωποι που φορούν οδοντικές προθέσεις μερικές φορές υποφέρουν από κακή προσαρμογή στην ανατομία των σαγονιών τους. Το σχήμα του προσώπου αλλάζει και οι προθέσεις που ταιριάζουν απόλυτα σε 65 χρόνια μπορεί να μην είναι πλέον σε ογδόντα. Η τακτική παρακολούθηση από έναν οδοντίατρο συμβάλλει στην ανίχνευση και την επίλυση αυτού του είδους του προβλήματος.

Οι διαταραχές των κινητικών δεξιοτήτων μετά από 75 χρόνια

τρόμου, ασαφείς χειρονομίες ή μικρότερη μυϊκή δύναμη καθιστούν την προετοιμασία των τροφίμων, ξεφλούδισμα λαχανικών και κοπής κρέατος. Μερικές φορές πρέπει να αλλάξετε τις συνήθειες σας για να διατηρήσετε μια καλή ισορροπία τροφίμων. Επιπλέον, μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν δυσκολίες στο άνοιγμα και τη χρήση των πιο πρόσφατων μορφών συσκευασίας, όπως τούβλα ή συσκευασία κενού.

Ένα λιγότερο αποτελεσματικό πεπτικό σύστημα μετά από 75 χρόνια

Το πεπτικό σύστημα δεν αλλάζει σημαντικά με την ηλικία. Ωστόσο, ένα σύνολο μικρών αλλαγών μπορεί να αλλάξει τη δυνατότητα να χωνέψει τα τρόφιμα. Η μείωση της έκκρισης του σάλιο, που σχετίζεται με πιθανά προβλήματα των δοντιών, βλάπτει το καλό μάσημα των τροφίμων και την προετοιμασία τους για τη διαδικασία πέψης. Στο στομάχι, οι όξινες εκκρίσεις γίνονται λιγότερο σημαντικές. Τέλος, οι μυϊκές ίνες του στομάχου και το έντερο χάνουν τον τόνο τους. Η πέψη ενός γεύματος απαιτεί περισσότερο χρόνο και ο κίνδυνος Δυσκύματα αυξάνεται. Η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών από τα έντερα γίνεται επίσης λιγότερο αποτελεσματική. Το Βιταμίνες και το Sels Ορυκτά, ιδιαίτερα ασβέστιο, είναι λιγότερο καλά εξομοιωμένα και μπορεί να καταστεί απαραίτητη μια πρόσθετη συνεισφορά.

Μεταβολικές τροποποιήσεις μετά από 75 χρόνια

L’utilisation par les cellules de certains nutriments comme les Βιταμίνες και η γλυκόζη μειώνεται με την ηλικία. Επιπλέον, τα ορμονικά προβλήματα μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία. Μερικοί άνθρωποι, για παράδειγμα, αναπτύσσουν μια αντίσταση, δηλαδή μια μικρότερη ευαισθησία στο Ινσουλίνη, το ορμόνη qui régule le taux de Ζάχαρη στο αίμα. Τα κύτταρα στη συνέχεια απορροφούν λιγότερο Suls και συσσωρεύεται στο αίμα. Μετά από αρκετά χρόνια, αυτό Αντίσταση στο Ινσουλίνη κάτω από Διαβήτης Τύπος 2. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, αυτή η μορφή Διαβήτης συνοδεύεται από σοβαρές επιπλοκές, ιδίως στο επίπεδο των αιμοφόρων αγγείων.