Ορισμένα σφάλματα της ταυτότητας των φυτών προκάλεσαν μερικές φορές τοξικά ατυχήματα μερικές φορές σοβαρά. Αυτό συνέβη με την Badiane de China. Προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα, αλλά και η απουσία τοξικότητας μιας θεραπείας Φυτοθεραπεία, είναι απαραίτητο να είναι σε θέση να εντοπιστεί αυστηρά το χρησιμοποιούμενο εργοστάσιο. Για μεγάλο αριθμό φαρμακευτικών φυτών, η γαλλική φαρμακοποιία περιέχει, εκτός από την λεπτομερή μορφολογική περιγραφή, ένα σύνολο αναλύσεων που επιτρέπουν τον έλεγχο ποιότητας.
Η επιστημονική ονομασία των φαρμακευτικών φυτών

Σύμφωνα με τις περιοχές και τις συνήθειες, μισή ντουζίνα ή περισσότερα διαφορετικά ονόματα μπορούν να ορίσουν το ίδιο εργοστάσιο. στο Contrario, το ίδιο κοινό όνομα μπορεί να εφαρμοστεί σε έναν αριθμό ξένων φυτών μεταξύ τους. Έτσι, αυτό που ονομάζεται συνήθως λεμονόχορτο μπορεί επίσης να ορίσει το Melish, η οσμή Verbena ή ένα φυτό του Ινδικού Ωκεανού. Επομένως, απαγορεύεται η χρήση λαϊκών ονομάτων (δηλαδή ειδικά για μια περιοχή) και το εργοστάσιο πρέπει να ονομαστεί από επιστημονικό όνομα αποδεκτό.
C’est le naturaliste suédois Carl von Linné (1707-1778) που ορίστηκε το 1753 η ονοματολογία που επιτρέπει να χαρακτηρίσει κάθε διωνυμικό σχέδιο). Το πρώτο αντιστοιχεί στο όνομα του γένους, το δεύτερο στο όνομα του είδους. Για παράδειγμα, Artemisia vulgaris (το κοινό sagebrush) και Artemisia absinthium ( Absinthe) αντιστοιχούν σε δύο είδη του είδους Artemisia.
Το όνομα του είδους ακολουθείται από το αρχικό του ονόματος του πρώτου βοτανικού που το περιέγραψε (L., για το Linné, για παράδειγμα). Μπορεί επίσης να καθοριστεί τα υποείδη ή η ποικιλία. Τέλος, αναφέρεται γενικά η οικογένεια, θεμελιώδεις προδιαγραφές.
Ο ΠΟΥ έχει δημοσιεύσει ένα έργο, Αποδεκτά επιστημονικά ονόματα θεραπευτικών φυτών και τα συνώνυμα τους, που παρέχει μια τυποποιημένη λίστα με τα ονόματα φαρμακευτικών φυτών, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού στον κόσμο.
Ένα παράδειγμα ενός φρέσκου φαρμακευτικού φυτού |
---|
Nom français : matricaire, ou camomille allemande. = Επιστημονικό όνομα: Matricaria reccutita L. = Οικογένεια: Asteraceae. |
Η βοτανική ταυτοποίηση των φαρμακευτικών φυτών
Για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της γαλλικής φαρμακοποιίας, τα φαρμακευτικά φυτά πρέπει να εντοπιστούν χάρη σε μια περιγραφή που είναι τόσο μακροσκοπική (ορατή στο γυμνό μάτι) και μικροσκοπικό.
Η μακροσκοπική και οργανολεπτική εξέταση των φαρμακευτικών φυτών
Cet examen consiste à observer l’ensemble des critères de la plante : la morphologie, la couleur, la saveur, mais aussi le degré de pureté (moisissures, éléments étrangers) et les Μεταβολές (διαλύτες).
Για τις ρίζες, τα ριζώματα ή το φλοιό, η εξέταση είναι πιο ακριβής προσανατολισμένη στη γενική πτυχή, τόσο περισσότερο ή λιγότερο ινώδες διάλειμμα ή η εξωτερική εμφάνιση του φλοιού. Για τους μίσχους, η εξέταση σχετίζεται με το σχήμα, το χρώμα, την παρουσία ή την απουσία μαλλιών, την εμφύτευση των φύλλων, την παρουσία κόμβων. Για τα φύλλα, είναι σκόπιμο να παραμείνει στο χρώμα, το γενικό σχήμα, οι περισσότερο ή λιγότερο επισημασμένες νευρώσεις, η άκρη του φύλλου, η παρουσία ή η απουσία κάτω, η παρουσία του πεντή (ουρά). Για τα μούρα και τους σπόρους, εξετάζουμε το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα. Τέλος, για τα λουλούδια, τα βραχίονα (τα τροποποιημένα φύλλα που βρίσκονται στη βάση των λουλουδιών) και τα πέταλα είναι τα καθοριστικά στοιχεία.
Η μικροσκοπική μελέτη των φαρμακευτικών φυτών
Η ανατομική εξέταση σε λεπτές φέτες φυτών δεν χρησιμοποιείται πλέον για τον εντοπισμό ενός φυτικού φαρμάκου (το τμήμα του φυτού που χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς). Η εξέταση στα ψεκασμένα φάρμακα ενσωματώνεται τώρα στις μονογραφίες (λεπτομερείς περιγραφές) της ευρωπαϊκής φαρμακοποιίας.
Η χημική ταυτοποίηση των φαρμακευτικών φυτών
Η χημική ταυτοποίηση ενός φυτικού φαρμάκου είναι γενικά να επισημάνει τις ουσίες ειδικές για τον φυτικό κόσμο που παράγει το φυτό για τον έλεγχο του περιβάλλοντος του. Στις μεθόδους της χημικής ταυτοποίησης προστίθεται η υλοποίηση των δοκιμών για να εξασφαλιστεί η ποιότητα των φυτικών φαρμάκων (περιεκτικότητα σε νερό και απώλεια μετά από ξήρανση, υπολείμματα φυτοϊνών και φυτοφαρμάκων, μικροβιολογική μόλυνση και μόλυνση από βαριά μέταλλα κ.λπ.). Τέλος, μετράται η περιεκτικότητα σε φυτικά φάρμακα σε ενεργές ουσίες, γεγονός που στη συνέχεια καθιστά δυνατή την κατασκευή προϊόντων των οποίων η συγκέντρωση σε Ενεργές αρχές είναι τυποποιημένο.
Tous ces essais utilisent maintenant des techniques modernes telles que la chromatographie sur couche mince (méthode physique séparant les différents constituants d’un mélange).
Σχόλια
Κάντε κλικ εδώ για να επιστρέψετε στην υποδοχή.