| | Με λαμπτήρα |
Οξρεοτίδη (DCI) Οξεικό που εκφράζεται σε οκτρεοτίδη
| 50 μg |
| ή | 100 μg |
| ή | 500 μg |
Έκδορα (κοινό):
Γαλακτικό οξύ, μαννιτόλη (Ε421), διττανθρακικό νάτριο, νερό για ενέσιμα παρασκευάσματα.
- = Έλεγχος των συμπτωμάτων και μείωση των επιπέδων κυκλοφορίας της αυξητικής ορμόνης (GH) και του IGF-1 σε ασθενείς με ακρωμική ελάχιστα ελεγχόμενη μετά από χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία. Η αμμοροστατίνη υποδεικνύεται επίσης σε ασθενείς με ακρομετρικό αγρόμιο των οποίων η κατάσταση υγείας δεν επιτρέπει παρέμβαση ή που την αρνείται ή κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου που προηγείται της πλήρους αποτελεσματικότητας της ακτινοθεραπείας.
- Ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τους όγκους γαστρεντερικού-συμβαλλομένου γαστρεντερικού κόμματος, για παράδειγμα καρκινοειδείς όγκους με σημάδια (ες) κλινικές (ες) συνδρόμου καρκινοειδούς (|| 724 cf Pharmacodynamie).
- Sandostatine n'est pas un médicament anticancéreux et n'est pas un traitement curatif pour ces patients.
- = Πρόληψη επιπλοκών της χειρουργικής του παγκρέατος. | Αιμορραγίες και πρόληψη της επανάληψης της αιμορραγίας των φλεβών των γαστροοισοφαγικών φλεβών σε ασθενείς με cirrhotic. Η αμμοροστατίνη πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με συγκεκριμένη θεραπεία όπως η ενδοσκοπική σκληροθεραπεία.
- Traitement en urgence des hémorragies, et prévention de la récidive de l'hémorragie des varices gastro-œsophagiennes chez les patients cirrhotiques. Sandostatine doit être utilisé en association avec une thérapie spécifique telle que la sclérothérapie endoscopique.
- Θεραπεία των Θυμοτροπικών Αδενωμάτων:
- Όταν η έκκριση δεν είναι τυποποιημένη μετά από χειρουργική επέμβαση και/ή ακτινοθεραπεία.
- Χειρουργική;
- σε ακτινοβολημένους ασθενείς, αναμένοντας την αποτελεσματικότητα της ακτινοθεραπείας.
δοσολογία και τρόπος χορήγησης |
Σύνδεση για πρόσβαση σε αυτό το περιεχόμενο
Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις για χρήση |
-
Γενικά:
- Les adénomes hypophysaires somatotropes peuvent parfois augmenter de volume, entraînant des complications sévères (par exemple une altération du champ visuel), il est donc important de surveiller attentivement tous les patients. En cas d'augmentation de volume de l'adénome, des alternatives thérapeutiques devraient être envisagées.
- Τα θεραπευτικά οφέλη της μείωσης του ρυθμού της αυξητικής ορμόνης (GH) και της τυποποίησης των επιπέδων του IGF-1 σε ασθενείς με ακρομετρικό είναι πιθανό να αποκαταστήσουν τη γονιμότητα. Συνεπώς, συνιστάται για τις γυναίκες της εκτόξευσης ηλικίας να χρησιμοποιούν επαρκή σημαίνει αντισύλληψη εάν είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας με οκτρεοτίδιο ( CF γονιμότητα/εγκυμοσύνη/θηλασμός).
- Σε μια ακόλουθη λειτουργία της λειτουργίας του θυρεοειδούς πρέπει να διεξάγεται σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία μακροπρόθεσμα από οκτρεοτίδη. | Το ήπαρ πρέπει να διεξάγεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας με οκτρεοτίδη.
- Un suivi de la fonction hépatique doit être réalisé au cours du traitement par octréotide.
-
Καρδιαγγειακά εφέ:
- Έχουν αναφερθεί συχνές περιπτώσεις βραδυκαρδίας. Μπορεί να είναι απαραίτητη μια προσαρμογή δοσολογίας, όπως βήτα-αναστολείς, αναστολείς ασβεστίου ή ουσίες που δρουν στην υδροηλεκτρολυτική ισορροπία ( CF αλληλεπιδράσεις).
- από τα ατραμοκοιλιακά μπλοκ (συμπεριλαμβανομένου του πλήρους ατραπτικού μπλοκ) έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που έλαβαν δόσεις που λαμβάνουν δόσεις υψηλής έγχυσης (100 μικρογραμμάρια/ώρα) και σε ασθενείς που λαμβάνουν οκτρεοτίδιο σε ενδοφλέβια βλωμό (50 μικρογραμμάρια σε βολους ακολουθούμενους από 50 μικρογραμμάρια/ώρα σε συνεχή έγχυση). Η μέγιστη δόση 50 μικρογραμμάρια/ώρα δεν πρέπει να ξεπεραστεί ( Δοσολογία και τρόπος χορήγησης). Οι ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις ενδοφλέβιας οκτρεοτίδης πρέπει να διατηρούνται υπό κατάλληλη καρδιακή παρακολούθηση.
-
Vésicule biliaire et réactions associées :
- Η χολολιθίαση είναι ένα πολύ συχνό συμβάν κατά τη διάρκεια της θεραπείας με σαντοτατίνη και μπορεί να συσχετιστεί με τη χολοκυστίτιδα και τη διαστολή των χολικών λωρίδων (|| 814 cf Effets indésirables).
- Περισσότερα, μετά το μάρκετινγκ, περιπτώσεις χολαγγειίτιδας έχουν αναφερθεί ως επιπλοκή της χολελιθίας σε ασθενείς που λαμβάνουν sandostatin. | Σαντοστατίνη έπειτα κάθε 6 έως 12 μήνες κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
- Il est donc recommandé d'effectuer une échographie de la vésicule biliaire avant l'initiation du traitement par Sandostatine puis tous les 6 à 12 mois pendant le traitement.
-
outocrine-enteréro-pancreatic ενδοκρινικοί όγκοι:
- Κατά τη διάρκεια της θεραπείας των ενδοκρινικών όγκων του γαστρεντερικού-φραντοκίνου, μπορεί να εμφανιστεί σπάνιες περιπτώσεις ξαφνικής εξάτμισης για συμπτωματικό έλεγχο από την σαντοτατίνη, με ταχεία επανεμφάνιση σοβαρών συμπτωμάτων. Εάν σταματήσει η θεραπεία, τα συμπτώματα μπορούν να επιδεινωθούν ή να επανεμφανιστούν.
-
Μεταβολισμός γλυκόζης:
- Η Sandostatine μπορεί να μεταβάλει την γροθιά λόγω της ανασταλτικής δράσης της στις εκκρίσεις της GH, της γλυκαγόνης και της ινσουλίνης. Η ανοχή της γλυκόζης μετά την προφυσιακή μπορεί να διαταραχθεί και σε ορισμένες περιπτώσεις, η επίμονη υπεργλυκαιμία μπορεί να προκύψει από τη χρόνια χορήγηση. Έχουν επίσης αναφερθεί περιπτώσεις υπογλυκαιμίας.
- Σε ασθενείς με ινσουλινόμα, το οκτρεοτίδιο μπορεί να αυξήσει την ένταση και τη διάρκεια της υπογλυκαιμίας. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι το οκτρεοτίδιο αναστέλλει την έκκριση της GH και του γλυκαγόνου με σχετικά πιο σημαντικό τρόπο από αυτόν της ινσουλίνης και ότι η διάρκεια της ανασταλτικής δράσης του είναι μικρότερη στην ινσουλίνη. Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά κατά την έναρξη της θεραπείας με σάντοστατίνη, καθώς και σε κάθε τροποποίηση της δοσολογίας. Η πιο συχνή χορήγηση χαμηλότερων δόσεων μπορεί να μειώσει τις μεγάλες διακυμάνσεις στο παρατηρούμενο σάκχαρο του αίματος.
- Η χορήγηση της σαντοτατίνης μπορεί να μειώσει τις ανάγκες της ινσουλίνης στους διαβητικούς τύπου 1. Σε μη διαβητικούς ασθενείς και ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 με μερικώς άθικτα αποθέματα ινσουλίνης, η χορήγηση της σάντοσταλης θα μπορούσε να αυξήσει το σάκχαρο του αίματος μετά το Pranprani. Επομένως, συνιστάται η τακτική παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα και της αντι-διαβητικής θεραπείας.
-
Οισοφαγική κιρσώδεις φλέβες:
- Δεδομένου ότι τα αιμορραγικά επεισόδια των φλεβών του οισοφαγικού, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη που εξαρτάται από την ινσουλίνη ή τροποποίηση των αναγκών ινσουλίνης σε ασθενείς που προ-εξίσου. Η κατάλληλη παρακολούθηση της γλυκαιμικής ισορροπίας είναι απαραίτητη.
-
Τοπικές αντιδράσεις στη θέση ένεσης:
- Σε μια μελέτη τοξικότητας των 52 εβδομάδων που οδηγείται σε αρουραίους, κυρίως που πραγματοποιήθηκαν σε αρσενικά, παρατηρήθηκαν σαρκώματα στο επίπεδο της θέσης έγχυσης SC και αυτό μόνο για την υψηλότερη δόση (περίπου 8 φορές τη μέγιστη δόση που χορηγείται στον άνθρωπο, με βάση την επιφάνεια του σώματος).
- Σε σκύλους, δεν παρατηρήθηκε υπερπλαστική ή νεοπλαστική βλάβη στο σημείο έγχυσης SC κατά τη διάρκεια μιας μελέτης τοξικότητας διάρκειας 52 εβδομάδων.
- Σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με sandostatin, μερικοί από τους οποίους για 15 χρόνια, δεν έχει αναφερθεί ποτέ για την κατάρτιση όγκων στην έγχυση του τόπου.
- Όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες μέχρι σήμερα δείχνουν ότι τα αποτελέσματα που παρατηρούνται σε αρουραίους είναι ειδικά για αυτό το είδος και δεν έχουν καμία σχέση για τη χρήση του φαρμάκου στους ανθρώπους (|| 870 cf Sécurité préclinique).
-
Διατροφή:
- Η απορρόφηση των λιπιδίων τροφίμων.
- Σε ορισμένους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με οκτρεοτίδη, μείωση του ρυθμού βιταμίνης Β 12 και παρατηρήθηκε μια μη φυσιολογική δοκιμή Schilling. Συνιστάται ο έλεγχος του ρυθμού βιταμίνης Β 12 Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με sandostatin σε ασθενείς με ιστορικό ανεπάρκειας βιταμίνης Β 12.
-
Λειτουργία παγκρέατος:
- Une insuffisance pancréatique exocrine (IPE) a été observée chez certains patients recevant un traitement par l'octréotide pour des tumeurs neuroendocrines gastroentéropancréatiques. Les symptômes de l'IPE peuvent inclure une stéatorrhée, des selles molles, des ballonnements abdominaux et une perte de poids. Un dépistage et un traitement approprié de l'IPE conformément aux directives cliniques doivent être envisagés chez les patients symptomatiques.
-
Περιεχόμενο νατρίου:
- Αυτό το φάρμακο περιέχει λιγότερο από 1 mmol (23 mg) νατρίου ανά βολβό, δηλαδή ότι είναι ουσιαστικά "χωρίς νάτριο".
FERTILITÉ/GROSSESSE/ALLAITEMENT |
Grossesse :
Les données sur l'exposition de la femme enceinte à l'octréotide sont limitées (moins de 300 grossesses), et dans environ un tiers de ces cas, les données sur l'issue des grossesses ne sont pas connues. La majorité des rapports a été reçue après la commercialisation de l'octréotide et plus de la moitié des expositions à l'octréotide pendant la grossesse a été rapportée chez des patientes acromégales. La plupart des patientes avaient été exposées à l'octréotide pendant le premier trimestre de la grossesse, à des doses comprises entre 100 et 1200 microgrammes/jour de Sandostatine SC, ou entre 10 et 40 mg/mois de Sandostatine LP. Des anomalies congénitales ont été rapportées dans environ 4 % des cas de grossesse dont l'issue est connue, sans qu'aucun lien de causalité n'ait été établi avec la prise d'octréotide.
Les études effectuées chez l'animal n'ont pas mis en évidence d'effets délétères directs ou indirects sur la reproduction (cf Sécurité préclinique). Το Octreotide εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. των αρσενικών και των θηλυκών αρουραίων που υποβλήθηκαν σε δόσεις έως 1 mg/kg σωματικού βάρους (
Par précaution, il est préférable de ne pas utiliser Sandostatine au cours de la grossesse (cf Mises en garde et Précautions d'emploi).
Allaitement :
On ne sait pas si l'octréotide est excrété dans le lait maternel. Des études chez l'animal ont montré que l'octréotide est excrété dans le lait maternel. Au cours du traitement par Sandostatine, les patientes ne doivent pas allaiter.
Fertilité :
On ne sait pas si l'octréotide a un effet sur la fertilité humaine. Une descente tardive des testicules a été observée chez les descendants mâles des femelles traitées durant la grossesse et l'allaitement. Cependant, l'octréotide n'a pas altéré la fertilité des rats mâles et femelles traités à des doses allant jusqu'à 1 mg/kg de poids corporel/jour ( CF προκλινική ασφάλεια). Εάν αισθάνονται ότι οι αδιευκρίνιστοι αισθητοποιημένες αισθήσεις,
CONDUITE et UTILISATION DE MACHINES |
Sandostatine n'a aucun effet ou un effet négligeable sur l'aptitude à conduire des véhicules et à utiliser des machines. Les patients devront être incités à la prudence s'ils conduisent des véhicules ou utilisent des machines s'ils ressentent des sensations vertigineuses, de l'asthénie/de la fatigue ou des céphalées au cours d'un traitement par Sandostatine.
Un nombre limité de cas de surdosages accidentels de Sandostatine chez l'adulte et l'enfant a été rapporté.
Pour les adultes, la dose allait de 2400 à 6000 microgrammes/jour administrés en perfusion continue (100 à 250 microgrammes/heure) ou sous-cutanée (1000 microgrammes, 3 fois par jour).
Les effets indésirables rapportés ont été les suivants : arythmie, hypotension, arrêt cardiaque, hypoxie cérébrale, pancréatite, stéatose hépatique, diarrhée, faiblesse, léthargie, perte de poids, hépatomégalie et acidose lactique. Des blocs auriculo-ventriculaires (y compris le bloc auriculo-ventriculaire complet) sont rapportés chez des patients recevant 100 microgrammes/heure en perfusion continue et/ou en bolus intraveineux d'octréotide (50 microgrammes de bolus suivi par 50 microgrammes/heure en perfusion continue).
Chez l'enfant, la dose allait de 50 à 3000 microgrammes/jour administrés en perfusion continue (2,1 à 500 microgrammes/heure) ou en sous-cutané (50 à 100 microgrammes). Le seul effet indésirable rapporté a été une hyperglycémie modérée.
Δεν έχει ειδοποιηθεί απροσδόκητη ανεπιθύμητη ενέργεια σε ασθενείς με καρκίνο που έλαβαν σαντατίνη σε δόσεις από 3000 έως 30.000 μικρογραμμάρια/ημέρα σε αρκετές ενέσεις με υποδόρια διαδρομή.
Η φροντίδα της υπερδοσολογίας είναι συμπτωματική.
Σύνδεση για πρόσβαση σε αυτό το περιεχόμενο
Οι μελέτες οξείας και επαναλαμβανόμενης τοξικότητας, γονιδιοτοξικότητας, καρκινογένεσης και τοξικότητας στην αναπαραγωγή σε ζώα δεν έχουν αποκαλύψει ιδιαίτερο κίνδυνο για τους ανθρώπους.
Οι μελέτες για την αναπαραγωγή που πραγματοποιήθηκαν σε ζώα δεν έχουν επισημάνει καμία τερατογόνο, εμβρύο/εμβρυτοτοξικό ή επιβλαβές αποτέλεσμα στην αναπαραγωγή μετά τη χορήγηση οκτρεοτίδης σε γονείς σε δόσεις που ανεβαίνουν έως 1 mg/kg/ημέρα. Μια ελαφρά επιβράδυνση της φυσιολογικής ανάπτυξης παρατηρήθηκε στους απογόνους του αρουραίου, αλλά αυτή η επιβράδυνση ήταν παροδική και αποδόθηκε στην αναστολή της GH λόγω υπερβολικής φαρμακοδυναμικής δραστηριότητας (|| 1012 cf Fertilité/Grossesse/Allaitement). | Κατά τη διάρκεια των μελετών ανάπτυξης πριν και μετά την εθνική ανάπτυξη, παρατηρήθηκε καθυστέρηση ανάπτυξης και ωρίμανσης σε υποκείμενα της παραγωγής F1 των μητέρων που έλαβαν το οκτρεοτίδιο καθ 'όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και την περίοδο γαλουχίας. Μια καθυστερημένη κάθοδο των όρχεων παρατηρήθηκε για τους άνδρες απογόνους της γενιάς F1, αλλά δεν παρατηρήθηκε επιβλαβής επίδραση στη γονιμότητα των αρσενικών της πληγείσας F1 γενιάς. Έτσι, τα αποτελέσματα που αναφέρθηκαν παραπάνω ήταν προσωρινά και θεωρούνται διαδοχικά για την αναστολή της GH.
Aucune étude spécifique n'a été menée chez le rat jeune. Lors des études de développement pré- et post-natal, un retard de croissance et de maturation a été observé chez les sujets de la génération F1 des mères ayant reçu l'octréotide pendant toute la durée de la grossesse et la période de lactation. Une descente tardive des testicules a été observée pour les descendants mâles de la génération F1, mais aucun effet délétère n'a été observé sur la fertilité des mâles de la génération F1 touchés. Ainsi, les effets mentionnés ci-dessus ont été temporaires et considérés comme consécutifs à l'inhibition de la GH.
-
Cancérogénicité/toxicité chronique :
- σε αρουραίους που έλαβαν οξικό οκτρεοτίδιο, σε ημερήσιες δόσεις μέχρι 1,25 mg/kg σωματικού βάρους, παρατηρήθηκαν ινοσαρκώματος στο σημείο υποδόριας θέσης μετά από 52, 104 και 113/116 εβδομάδες, κυρίως σε αρσενικά. Οι τοπικοί όγκοι έχουν επίσης εμφανιστεί σε μάρτυρες αρουραίους, αλλά η ανάπτυξη αυτών των όγκων αποδόθηκε σε μια μη φυσιολογική ινωοπλασία που παράγεται από ερεθιστικά αποτελέσματα που υποστηρίζονται στις θέσεις έγχυσης, που αυξάνονται από το όχημα γαλακτικού οξέος/μαννιτόλης.
- Αυτή η μη ειδική αντίδραση ιστού φαίνεται να είναι ειδική στους αρουραίους. Δεν παρατηρήθηκε νεοπλασματική βλάβη σε ποντίκια που λαμβάνουν καθημερινές υποδόριες ενέσεις οκτρεοτίδης σε δόσεις έως 2 mg/kg για 98 εβδομάδες ή σε σκύλους που υποβάλλονται σε θεραπεία καθημερινά με υποδόρους δόσεις αυτού του φαρμάκου για 52 εβδομάδες.
Ce médicament ne doit pas être mélangé avec d'autres médicaments à l'exception de ceux mentionnés dans la rubrique Μέθοδοι χειρισμού και εξάλειψης. Το οξικό οκτρεοτίδιο δεν είναι σταθερό σε ολικές παρεντερικές διαλύματα διατροφής (NPT).
-
Διάρκεια ανάγνωσης:
- 3 χρόνια.
Αυτό το προϊόν πρέπει να χρησιμοποιείται αμέσως μετά το άνοιγμα. Οι αραιωμένες λύσεις πρέπει να χρησιμοποιούνται αμέσως μετά την προετοιμασία.
για να διατηρηθεί στην αρχική προετοιμασία, προστατευμένη από το φως.
για να διατηρηθεί στο ψυγείο (2 ° C στους 8 ° C). Μην παγώσετε.
Οι βολβοί μπορούν να διατηρηθούν σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους 30 ° C έως δύο εβδομάδες.
Διαχείριση τρόπων/Εξάλειψη |
Οποιοδήποτε μη χρησιμοποιούμενο φάρμακο ή απόβλητα πρέπει να εξαλειφθεί σύμφωνα με τους κανονισμούς που ισχύουν.
-
Οδηγίες για χρήση και χειραγώγηση:
- L'ampoule (50, 100 et 500 µg/1 mL) est uniquement destinée à un usage unique ; elle doit être ouverte juste avant l'administration et toute partie non utilisée doit être jetée.
-
υποδόρια χορήγηση:
- Οι ασθενείς που αυτο-χορηγούν το φάρμακο με ένεση SC πρέπει να λαμβάνουν συγκεκριμένες οδηγίες από το γιατρό ή τη νοσοκόμα/εποχή.
- Για να μειωθεί η τοπική αμηχανία, συνιστάται η λύση να είναι εκείνη τη στιγμή. Πρέπει να αποφεύγονται αρκετές ενέσεις σύντομων διαστήματος στην ίδια θέση ένεσης.
-
Ενδοφλέβια έγχυση:
- Τα γονικά φάρμακα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο οπτικής εξέτασης για την επαλήθευση της απουσίας αποχρωματισμού και σωματιδίων πριν από τη χορήγηση τους. Στην ενδοφλέβια έγχυση, το προϊόν πρέπει να αραιωθεί πριν από τη χορήγηση. Η αμμοροστατίνη (οξικό οκτρεοτίδιο) είναι φυσικά και χημικά σταθερή για 24 ώρες σε αποστειρωμένα φυσιολογικά διαλύματα αλατόνερου ή διαλύματα αποστειρωμένης δεξτρόζης (γλυκόζης) στο 5% σε νερό.
- Ωστόσο, δεδομένου ότι η sandostatin μπορεί να έχει επίδραση στην ομοιόσταση γλυκόζης, συνιστάται να χρησιμοποιηθούν φυσιολογικές διαλύματα αλατούχου διάλυμα και όχι σε λύσεις δεξτρόζης. Τα αραιωμένα διαλύματα είναι φυσικά και χημικά σταθερά για τουλάχιστον 24 ώρες σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους 25 ° C στο μικροβιολογικό επίπεδο, το αραιωμένο διάλυμα θα πρέπει να χρησιμοποιείται αμέσως. Εάν δεν χρησιμοποιείται αμέσως, η διάρκεια και οι συνθήκες διατήρησης πριν από τη χρήση είναι η ευθύνη του χρήστη.
- Το περιεχόμενο ενός βολβού 500 μικρογραμμάρια πρέπει κανονικά να αραιώνεται σε 60 mL φυσιολογικού ορού και το ληφθέν διάλυμα πρέπει να διατρέφεται χρησιμοποιώντας αντλία έγχυσης. Αυτό πρέπει να επαναληφθεί όσες φορές είναι απαραίτητο μέχρι να επιτευχθεί ο καθορισμένος χρόνος επεξεργασίας.
συνταγή/παράδοση/φροντίδα |
Λίστα I
| Αρχικό ετήσιο νοσοκομείο συνταγής. |
| AMM | 340093424100 (1989, RCP REVE 22.12.2023) 50 μg/ml 500 μg/mL. |
| 3400934244278 (1989, RCP rév 22.12.2023) 100 µg/ml. |
| 3400934244339 (1990, RCP rév 22.12.2023) 500 µg/ml. |
Βάλτε στην αγορά
1989 (50 μg/ml και 100 μg/ml) και το 1990 (500 μg/mL).
| | |
| Τιμή: | 28,28 ευρώ (6 βολβοί 50 μg/mL). 100 μg/mL). |
| 51,97 euros (6 ampoules 100 µg/ml). |
| 244,40 ευρώ (6 βολβοί 500 μg/mL). | Συλλέγω. |
| Remb Séc soc à 100 %. Collect. |
Εργαστήριο 
Vidal Recos 
