Dolipranetabs 500 mg CP Pellic

γεμάτο δισκίο.
= Κουτί των 16, κάτω από θερμοδιαμορφωμένες πλάκες. Φίλιο:

Pour un comprimé pelliculé :

Παρακεταμόλη: 500 mg

Συμπτωματική θεραπεία του φωτός σε μέτριο πόνο και πυρετό.

Ενηλίκων και παιδιού από 27 κιλά (περίπου 8 χρόνια).

Οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται ότι δεν πρέπει να λαμβάνουν άλλα φάρμακα που περιέχουν παρακεταμόλη. Η λήψη αρκετών δόσεων σε μια χορήγηση μπορεί να βλάψει σοβαρά το ήπαρ. Εάν είναι απαραίτητο, ο ασθενής πρέπει να καλέσει αμέσως έναν γιατρό.

Σε ένα παιδί που αντιμετωπίζεται από 60 mg/kg/paracetamol ημέρα, η συσχέτιση ενός άλλου αντιπυρετικού δικαιολογείται σε περίπτωση αναποτελεσματικότητας.

Σε περίπτωση οξείας ιογενούς ηπατίτιδας, η θεραπεία πρέπει να σταματήσει. | χρήσης

Précautions d'emploi

Η παρακεταμόλη πρέπει να χορηγείται με προφύλαξη στις ακόλουθες καταστάσεις (βλ. Ενότητα Δοσολογία και τρόπος χορήγησης):

• βάρος ενηλίκων μικρότερο από 50 kg
• = Φως έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια | Πρόσφατη
• Alcoolisme chronique et sevrage récent
• Νεφρική ανεπάρκεια
• Σύνδρομο Gilbert
• Ταυτόχρονη θεραπεία με φάρμακα που επηρεάζουν τη λειτουργία του ήπατος (π.χ. ενδεχομένως ηπατοτοξικά φάρμακα ή ενζυματικά επαγωγικά φάρμακα του κυτοχρώματος P450 όπως η φαινοβαρβιτάλη, η φαινυτοΐνη, η καρβαμαζεπίνη, η τοπιραμική ριφαμπικίνη) || 641
• Déficit en Glucose-6-Phosphate Déshydrogénase (G6PD) (pouvant conduire à une anémie hémolytique)
• Απευθυνότητα
• Σε περίπτωση χαμηλού αποθεματικού ή έλλειμμα ηπατικής γλουταθειόνης (Ex: χρόνιος υποσιτισμός, γρήγορη πρόσφατη απώλεια βάρους, ανορεξία, καχεξία)
• ηλικιωμένοι

Η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών κατά τη διάρκεια της θεραπείας δεν συνιστάται.

Σε περίπτωση μακροχρόνιας λήψης, υψηλών δόσεων ή εσφαλμένη χρήση ανακουφιστών πόνου σε ασθενείς με χρόνιο capshalem, μπορεί να εμφανιστεί ή να επιδεινωθεί ο πονοκέφαλος. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με υψηλότερες δόσεις αυτού του φαρμάκου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η χρήση των ανακουφιστών του πόνου πρέπει να διακόπτεται σε ιατρικές συμβουλές.

Η σύνεση συνιστάται σε περίπτωση συνακόλουθης χορήγησης παρακεταμόλης και φλουκλοξακιλλίνης λόγω του αυξημένου κινδύνου μεταβολικής οξέωσης με υψηλή ανιονική οπή (AMTAE), ιδίως σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια, σηψαιμία, υποσιτισμό και άλλες πηγές γλουταθίου (για παράδειγμα, χρονική αλκοολική), όπως και σε ελάχιστα πηγή γλουτρων. παρακεταμόλη. Συνιστάται η στενή παρακολούθηση, συμπεριλαμβανομένης της μέτρησης της 5-Urinary 5-οξοπρολίνης, συνιστάται.

Εγκυμοσύνη

Οι μελέτες που διεξήχθησαν σε ζώα ενός τερατογόνου ή FETO -φλεγμονής επίδρασης της παρακεταμόλης.

Μια μεγάλη ποσότητα δεδομένων που σχετίζονται με έγκυες γυναίκες αποδεικνύει την απουσία οποιασδήποτε δυσπλασίας ή οποιασδήποτε τοξικότητας του εμβρύου/νεογνών. Επιδημιολογικές μελέτες που αφιερώνουν στην ανάπτυξη των νευρώνων των παιδιών που εκτίθενται σε παρακεταμόλη στην μήτρα παράγουν μη -conclusive αποτελέσματα.

Εάν αυτό είναι απαραίτητο από κλινική άποψη, η παρακεταμόλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί στη χαμηλότερη αποτελεσματική δόση, κατά τη συντομότερη δυνατή διάρκεια και με τη πιο μικρή δυνατή συχνότητα.

Θηλασμός

Μετά τη χορήγηση, η παρακεταμόλη εξαλείφεται σε μικρές ποσότητες στο μητρικό γάλα. Στις θεραπευτικές δόσεις, η χορήγηση αυτού του φαρμάκου είναι δυνατή κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Γονιμότητα

Λόγω του δυνητικού μηχανισμού δράσης στις κυκλο-οξυγενάσες και τη σύνθεση των προσταγλανδινών, η παρακεταμόλη θα μπορούσε να μεταβάλει τη γονιμότητα στις γυναίκες, με αποτέλεσμα στην αναστρέψιμη ωορρηξία για να σταματήσει η θεραπεία.

των επιδράσεων στη γονιμότητα των αρσενικών παρατηρήθηκαν σε ένα ζώο. Η συνάφεια αυτών των επιπτώσεων στον άνθρωπο δεν είναι γνωστή.

Η παρακεταμόλη δεν έχει καμία επίδραση ή ότι μια αμελητέα επίδραση στην ικανότητα οδήγησης οχημάτων και χρήσης μηχανών.

Ο κίνδυνος σοβαρής δηλητηρίασης (θεραπευτική υπερβολική δόση ή τυχαία δηλητηρίαση) μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλός σε ηλικιωμένα άτομα, σε μικρά παιδιά, σε ασθενείς με βλάβη του ήπατος, σε περίπτωση χρόνιου αλκοολισμού, σε ασθενείς με ασθενείς που λαμβάνουν enzym. επαγωγικά φάρμακα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η δηλητηρίαση μπορεί να είναι θανατηφόρα.Posologie et mode d'administration), jeûne, amaigrissement récent, cholémie familiale (syndrome de Gilbert) ainsi que chez les patients recevant des médicaments inducteurs enzymatiques. Dans ces cas, l'intoxication peut être mortelle.

συμπτώματα

ναυτία, έμετος, ανορεξία, χάλια, δυσφορία, εφίδρωση, κοιλιακός πόνος γενικά εμφανίζονται στις πρώτες 24 ώρες.

Η υπερβολική δόση μπορεί να προκαλέσει ηπατική κυτταρόλυση που ενδέχεται να προκαλέσει ηπατοκυτταρική ανεπάρκεια απαιτεί μια ηπατική μεταμόσχευση, μια γαστρεντερική αιμορραγία, μια μεταβολική οξέωση, μια εγκεφαλοπάθεια να πηγαίνει σε κώμα και σε θάνατο.

= των περιπτώσεων διάχυτης ενδοαγγειακής πήξης παρατηρήθηκαν σε ένα πλαίσιο υπερδοσολογίας με παρακεταμόλη.

Ηπατική, γαλακτο-δισδρογονάση, χολερυθίνη και μείωση των επιπέδων προθρομβίνης που μπορούν να εμφανιστούν 12 έως 48 ώρες μετά την κατάποση. Τα κλινικά συμπτώματα της ηπατικής βλάβης παρατηρούνται γενικά μετά από 1 έως 2 ημέρες και φθάνουν το μέγιστο μετά από 3 έως 4 ημέρες.

Η υπερβολική δόση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε οξεία παγκρεατίτιδα, υπερταμυλαζιμία, οξεία νεφρική ανεπάρκεια και πανροπενία. Θεραπεία.

Conduite d'urgence

• Arrêt du traitement.
• Άμεση μεταφορά στο νοσοκομείο, για ιατρική περίθαλψη έκτακτης ανάγκης, παρά την απουσία σημαντικών πρώιμων συμπτωμάτων.
• Evacuation rapide du produit ingéré, par aspiration et lavage gastrique de préférence dans les 4 heures qui suivent l'ingestion.
• Prélèvement sanguin pour faire le dosage plasmatique initial de paracétamol. La concentration plasmatique du paracétamol doit être mesurée au minimum 4 heures après l'ingestion (un dosage réalisé plus tôt n'est pas fiable).
• Η θεραπεία της υπερβολικής δόσης περιλαμβάνει κλασικά τη χορήγηση όσο το δυνατόν νωρίτερα της Ν-ακετυλοκυστεΐνης αντίδοτου με τη διαδρομή i.v. ή προφορική διαδρομή εάν είναι δυνατόν Πριν || 759 la dixième heure. Bien que moins efficace, un effet protecteur de l'antidote peut être obtenu jusqu'à 48 heures post-ingestion. Dans ce cas, l'antidote doit être administré plus longtemps.
• Συμπτωματική θεραπεία.

Οι ηπατικές δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται στην αρχή της θεραπείας και να επαναλαμβάνονται κάθε 24 ώρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τρανσαμινάσες του ήπατος επιστρέφουν στο φυσιολογικό σε 1 έως 2 εβδομάδες με αναπόσπαστη αποκατάσταση της λειτουργίας του ήπατος. Ωστόσο, σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητη η ηπατική μεταμόσχευση.

Η λήψη άλλων μέτρων θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα, τη φύση και την εξέλιξη των κλινικών συμπτωμάτων της δηλητηρίασης της παρακεταμόλης και θα πρέπει να ακολουθήσουν εντατικά πρωτόκολλα περίθαλψης. 774

Aucune étude conventionnelle s'appuyant sur les normes actuellement admises pour évaluer la toxicité pour la reproduction et le développement n'est disponible.

3 χρόνια.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προφυλάξεις για τη διατήρηση.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις.