Buvidal 8 mg sol sol jin lp

Ενέσιμη λύση σε παρατεταμένη απελευθέρωση στα 8 mg, 16 mg, 24 mg, 24 mg και 32 mg (υγρό, κιτρινωπό έως ανοιχτό κίτρινο). Με καπάκι εμβόλου, βελόνα (½ ίντσα, 23 g, 12 mm), προστατευτικό βελόνας, συσκευή ασφαλείας και ράβδο εμβόλου, κουτιά μονάδων.
Administration hebdomadaire

Seringue préremplie de 1 ml avec un bouchon de piston, une aiguille (½ pouce, 23 G, 12 mm), un protège-aiguille, un dispositif de sécurité et une tige de piston, boîtes unitaires.
Η προ-γεμάτη σύριγγα συναρμολογείται σε μια συσκευή ασφαλείας για την πρόληψη της βελόνας μετά το έγχυση. | Το Secure μπορεί να περιέχει λατέξ που μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις σε άτομα ευαίσθητα στο λατέξ.
Le protège-aiguille de la seringue sécurisée peut contenir du latex qui peut provoquer des réactions allergiques chez les personnes sensibles au latex.

Buvidal 8 mg σε διάλυμα ένεσης σε παρατεταμένη απελευθέρωση
»Εβδομαδιαία διοίκηση

Κάθε σύριγγα Preremplly περιέχει 8 mg βουπρνορφίνης

Buvidal 16 mg σε διάλυμα ένεσης σε παρατεταμένη απελευθέρωση
Εβδομαδιαία διοίκηση

Κάθε σύριγγα προ -γεμάτη περιέχει 16 mg βουπρενορφίνης

Buvidal 24 mg σε διάλυμα έγχυσης έγχυσης
εβδομαδιαία

Κάθε σύριγγα προ -γεμάτη περιέχει 24 mg βουπρενορφίνης

Buvvidal 32 mg σε διάλυμα ένεσης σε παρατεταμένη απελευθέρωση
15 Διοίκηση Εβδομαδιαία

Κάθε σύριγγα προ -γεμάτη περιέχει 32 mg βουπρενορφίνης | Διαβόητο αποτέλεσμα

Excipient à effet notoire

Οι δοσολογίες στα 8 mg, 16 mg, 24 mg και 32 mg περιέχουν 95,7 mg αλκοόλης (αιθανόλη) από ML (10% β/β).

Θεραπεία εξάρτησης από τα οπιοειδή, στο πλαίσιο της ιατρικής, κοινωνικής και ψυχολογικής φροντίδας. Η θεραπεία προορίζεται για ενήλικες και εφήβους ηλικίας 16 ή περισσότερων.

Διαχείριση

πρέπει να ληφθούν προφυλάξεις για να αποφευχθεί οποιαδήποτε τυχαία ένεση του Buvidal. Η δόση δεν πρέπει να χορηγείται από ενδοαγγειακά (ενδοφλέβια), ενδομυϊκά ή ενδοδερμικά (στο δέρμα).

Une injection par voie intravasculaire, par exemple intraveineuse, présente un risque grave du fait qu'au contact avec les fluides corporels Buvidal forme localement une masse solide qui potentiellement pourrait entrainer au niveau des vaisseaux sanguins une lésion ou une occlusion ou des événements thromboemboliques.

Για να μειωθεί ο κίνδυνος κατάχρησης, κατάχρησης ή εκτροπής, οι επαρκείς προφυλάξεις πρέπει να ληφθούν κατά τη διάρκεια της συνταγής και την απελευθέρωση της βουπρενορφίνης. Οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να διαχειρίζονται το Buvidal απευθείας στον ασθενή. Η χρήση στο σπίτι ή η αυτοδιοίκηση του προϊόντος από τους ασθενείς δεν επιτρέπεται. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας ότι ο ασθενής δεν προσπαθεί να εξαγάγει την κατάθεση.

Παρατεταμένες ιδιότητες απελευθέρωσης

Οι παρατεταμένες ιδιότητες απελευθέρωσης του προϊόντος πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη διάρκεια της θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης και κατά τη διακοπή της θεραπείας (βλ. Ενότητα Δόση και τρόπος χορήγησης). En particulier, les patients recevant des médicaments concomitants et/ou qui présentent des comorbidités doivent faire l'objet d'une surveillance des signes et symptômes de toxicité, de surdosage ou de sevrage causés par une augmentation ou une diminution des concentrations en buprénorphine (voir rubriques Interactions et Pharmacocinétique).

Dépression respiratoire

Διαταγές θανάτου λόγω αναπνευστικής κατάθλιψης έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με βουπρενορφίνη, ιδίως όταν χρησιμοποιήθηκε βουπρενορφίνη σε συνδυασμό με βενζοδιαζεπίνες (βλέπε τμήμα | αλληλεπιδράσεις) ή όταν δεν είχε χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με τη συνταγή. Οι θάνατοι έχουν επίσης αναφερθεί μετά την ταυτόχρονη λήψη της βουπρενορφίνης και άλλων καταστολών του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως το αλκοόλ, τα gabapentinoids (pregabaline και gabapentine) (βλέπε τμήμα αλληλεπιδράσεις) ή άλλα οπιοειδή. | Η προφύλαξη σε ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια (όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το άσθμα, η πνευμονική καρδιά, η μείωση της αναπνευστικής ικανότητας, η υποξία, η υπερκαπνία, η προ -ύπαρξη της αναπνευστικής κατάθλιψης ή της εθελοντής.

La buprénorphine doit être utilisée avec précaution chez les patients atteints d'insuffisance respiratoire (telle qu'une maladie pulmonaire obstructive chronique, asthme, cœur pulmonaire, diminution de la capacité respiratoire, hypoxie, hypercapnie, dépression respiratoire préexistante ou cyphoscoliose.

La buprénorphine peut provoquer une dépression respiratoire grave, potentiellement mortelle, chez les enfants et les personnes non dépendantes aux opioïdes en cas d'ingestion accidentelle ou volontaire.

Dépression du SNC

La buprénorphine peut provoquer une somnolence, particulièrement lorsqu'elle est prise avec de l'alcool ou des dépresseurs du système nerveux central tels que les benzodiazépines (tranquillisants, sédatifs, gabapentinoïdes ou hypnotiques) (voir rubriques Interactions et Conduite et utilisation de machines).

Λόγοι ανοχής και χρήση οπιοειδών (κατάχρηση και εξάρτηση)

= Η διπρενορφίνη είναι ένας μερικός αγωνιστής μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση από τα οπιοειδή.

Μια ανοχή, η σωματική και ψυχολογική εξάρτηση και η διαταραχή που συνδέεται με τη χρήση οπιοειδών μπορεί να αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της επαναλαμβανόμενης χορήγησης οπιοειδών όπως η βουπρενορφίνη. Η κατάχρηση ή η κατάχρηση της βουπρενορφίνης μπορεί να προκαλέσει υπερβολική δόση ή/και θάνατο. Ο κίνδυνος ανάπτυξης μιας διαταραχής που σχετίζεται με τη χρήση οπιοειδών αυξάνεται σε ασθενείς με προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό (γονείς ή αδέλφια) διαταραχών που συνδέονται με τη χρήση ουσιών (συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών που σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ), σε καπνιστές ή σε ασθενείς με προσωπικό ιστορικό άλλων διαταραχών ψυχικής υγείας (π.χ. προσωπικότητα).

Πριν ξεκινήσει η θεραπεία με βουπρενορφίνη και κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι στόχοι της θεραπείας και ένα σχέδιο διακοπής πρέπει να συμφωνηθούν με τον ασθενή (βλ. Ενότητα Δοσολογία και μέθοδος χορήγησης).

Οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται για να ανιχνεύσουν οποιοδήποτε σημάδι ερευνητικής συμπεριφοράς (για παράδειγμα, νωρίς). Αυτό περιλαμβάνει την παρακολούθηση της λήψης οπιοειδών και ταυτόχρονα ψυχοδραστικά φάρμακα (όπως οι βενζοδιαζεπίνες). Για τους ασθενείς με σημεία και συμπτώματα της διαταραχής που συνδέονται με τη χρήση οπιοειδών, πρέπει να ληφθεί υπόψη μια διαβούλευση με έναν ειδικό της εθολογίας.

Σεροτονινεργικό σύνδρομο

Η ταυτόχρονη χορήγηση του Buvidal και άλλων σεροτονινεργικών παραγόντων, όπως οι αναστολείς ΜΑΟ, οι εκλεκτικοί αναστολείς, μπορούν να προκαλέσουν σεροτονικό σύνδρομο (ISRS), αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης και της νορετοναλίνης (IRSN) ή των τρικλικών αντικαταθλιπτικών, 729 qui est Ένα σύνδρομο δυνητικά Mortel (βλ. Ενότητα αλληλεπιδράσεις). Εάν η ταυτόχρονη θεραπεία με άλλους σεροτονινεργικούς παράγοντες είναι δικαιολογημένη κλινικά, είναι σκόπιμο να παρατηρηθεί προσεκτικά ο ασθενής, ειδικά κατά την εισαγωγή της θεραπείας και της αύξησης της δόσης.

Τα συμπτώματα του σεροτονινεργικού συνδρόμου μπορεί να περιλαμβάνουν αλλαγές στην ψυχική κατάσταση, αυτόνομη αστάθεια, νευρομυϊκές ανωμαλίες ή/και συμπτώματα γαστρεντερικά. Σε περίπτωση υποψίας του σεροτονινεργικού συνδρόμου, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η μείωση της δόσης ή η στάση της θεραπείας σύμφωνα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

Ηπατίτιδα και ηπατική βλάβη

Μια ηπατική αξιολόγηση και η αναζήτηση ιογενούς ηπατίτιδας συνιστώνται πριν από την εισαγωγή της θεραπείας. Ασθενείς με ιογενή ηπατίτιδα, υπό ταυτόχρονη ιατρική θεραπεία (βλέπε τμήμα αλληλεπιδράσεις) και/ή που έχουν μεταβολή της ηπατικής λειτουργίας έχουν αυξημένο κίνδυνο ηπατικής βλάβης. Συνιστάται η τακτική παρακολούθηση της λειτουργίας του ήπατος.

Οι περιπτώσεις οξείας ηπατικής βλάβης έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που εξαρτώνται από οπιοειδή που λαμβάνουν φάρμακα που περιέχουν βουπρενορφίνη, τόσο σε κλινικές δοκιμές όσο και σε ανεπιθύμητη φαρμακοποιία. Οι παρατηρούμενες ανωμαλίες κυμαίνονται από μια ασυμπτωματική μεταβατική ανύψωση των τρανσαμινάσων του ήπατος σε περιπτώσεις κυτταρολυτικής ηπατίτιδας, ηπατικής ανεπάρκειας, ηπατικής νέκρωσης, συνδρόμου ηπατικής, ηπατικής εγκεφαλοπάθειας και θανάτου. Σε πολλές περιπτώσεις, η προϋπάρχουσα παρουσία των ενζυματικών ανωμαλιών του ήπατος, της γενετικής νόσου, της λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας Β ή την ηπατίτιδα C, την κατάχρηση αλκοόλ, την ανορεξία, την ταυτόχρονη χρήση άλλων δυνητικά ηπατοτοξικών φαρμάκων και της εμμονής της έγχυσης φαρμάκου θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για την ηπατική βλάβη ή τη συνεισφορά. Αυτοί οι υποκείμενοι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν από τη συνταγή της βουπρενορφίνης και κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Σε περίπτωση υποψίας της ηπατικής βλάβης, απαιτείται βιολογική και αιτιολογική αξιολόγηση. Ανάλογα με τα αποτελέσματα, μπορεί να χρειαστεί να σταματήσετε τη θεραπεία με το Buvidal. Μπορεί να απαιτείται επιτήρηση πέρα ​​από την εβδομαδιαία ή μηνιαία περίοδο θεραπείας. Εάν συνεχιστεί η θεραπεία, η συνάρτηση του ήπατος πρέπει να παρακολουθείται στενά.

Η βροχόπτωση του συνδρόμου απόσυρσης στα οπιοειδή

Όταν η θεραπεία της θεραπείας με βουπρενορφίνη, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη το προφίλ μερικής αγωνιστή της βουπρενορφίνης. Τα προϊόντα της βουπρενορφίνης μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση συμπτωμάτων απόσυρσης σε ασθενείς που εξαρτώνται από τα οπιοειδή όταν χορηγούνται πριν από την εξαφάνιση των αποτελεσμάτων του αγωνιστή λόγω πρόσφατης χρήσης ή κατάχρησης οπιοειδών. Προκειμένου να αποφευχθεί η βροχόπτωση των συμπτωμάτων απόσυρσης, η θεραπεία θα πρέπει να καθορίζεται όταν τα σημεία και τα συμπτώματα του φωτός έως τους μέτριους στόχους απόσυρσης είναι προφανή (βλ. Ενότητα Δοσολογία και τρόπος χορήγησης). Η διακοπή της θεραπείας μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο καθυστερημένης απόσυρσης.

Η ήπατος ανεπάρκεια

Η βουπρενορφίνη μεταβολίζεται σε μεγάλο βαθμό από το ήπαρ. Οι ασθενείς με μέτρια ηπατική εξασθένηση θα πρέπει να παρακολουθούνται για να ανιχνεύσουν σημεία και συμπτώματα οπιοειδών, τοξικότητας ή υπερβολικής δόσης απογαλακτισμού λόγω αύξησης των επιπέδων της βουπρενορφίνης. Η βουπρενορφίνη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με μέτρια ηπατική ανεπάρκεια (βλέπε τμήματα δοσολογία και τρόπος χορήγησης et Pharmacocinétique). La fonction hépatique doit être contrôlée régulièrement au cours du traitement. L'utilisation de buprénorphine est contre-indiquée chez les patients atteints d'insuffisance hépatique sévère (voir rubrique Αντενδείξεις).

νεφρική ανεπάρκεια

Οι μεταβολίτες της βουπρενορφίνης συσσωρεύονται σε ασθενείς με νεφρική βλάβη. Συνιστάται προσοχή σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση κρεατινίνης <30 ml> Δοσολογία και τρόπος χορήγησης και || Το διάστημα QTPharmacocinétique).

Allongement de l'intervalle QT

Η προσοχή συνιστάται σε περίπτωση κοινής χορήγησης buvvidal και άλλων φαρμάκων που επεκτείνουν το διάστημα QT, καθώς και σε ασθενείς με ιστορικό σύνδρομου Long QT ή άλλων παραγόντων κινδύνου για την επιμήκυνση του QT.

OK Acte Paine

Pour la prise en charge de la douleur aiguë pendant l'utilisation continue de Buvidal, l'utilisation d'antalgiques opioïdes forts avec une haute affinité au récepteur opioïde mu (par ex. fentanyl), d'antalgiques non opioïdes et d'anesthésie loco-régionale peut être nécessaire. Une augmentation posologique des antalgiques opioïdes de durée d'action courte (morphine à libération immédiate, oxycodone ou fentanyl), par voie orale ou intraveineuse, jusqu'à l'obtention de l'effet antalgique souhaité chez les patients traités par Buvidal, peut être nécessaire. Les patients doivent faire l'objet d'une surveillance pendant le traitement.

Χρήση σε παιδιά και εφήβους

Η ασφάλεια και η απόδοση της βουπρενορφίνης στα παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών δεν έχουν καθιερωθεί (βλ. Ενότητα Δοσολογία και τρόπος χορήγησης). Λόγω της έλλειψης δεδομένων σε εφήβους (ηλικίας 16 ή 17 ετών), οι ασθενείς σε αυτή την ηλικιακή ομάδα πρέπει να παρακολουθούνται στενά κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Αναπνευστικές διαταραχές που σχετίζονται με τον ύπνο

Τα οπιοειδή μπορούν να προκαλέσουν αναπνευστικές διαταραχές που σχετίζονται με τον ύπνο, συμπεριλαμβανομένου του κεντρικού ύπνου άπνοιας (ASC). Ο κίνδυνος ACS αυξάνεται ανάλογα με τη δόση των οπιοειδών που χρησιμοποιούνται. Σε ασθενείς με ACS, πρέπει να προβλεφθεί μείωση της συνολικής δόσης οπιοειδών.

Επιδράσεις τάξης

Τα οπιοειδή μπορούν να προκαλέσουν ορθοστατική υπόταση.

Τα οπιοειδή μπορούν να αυξήσουν την πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, που μπορεί να είναι η αιτία των κρίσεων επιληψίας. Κατά συνέπεια, πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε ασθενείς με κρανιακό τραύμα, ενδοκρανιακές βλάβες, σε άλλες περιπτώσεις όπου η πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού μπορεί να αυξηθεί ή σε περίπτωση ιστορικού κρίσης επιληψίας.

Τα οπιοειδή πρέπει να χρησιμοποιούνται με προφύλαξη σε ασθενείς με υπόταση, υπερτροφία προστάτη ή στένωση της ουρηθρικής.

ΜΥΣΟΣ που προκαλείται από οπιοειδή, μεταβολές στο επίπεδο της συνείδησης ή η αντίληψη του πόνου ως σύμπτωμα μιας νόσου μπορεί να επηρεάσει την αξιολόγηση των ασθενών ή να περιπλέξει τη διάγνωση ή την κλινική εξέλιξη μιας ταυτόχρονης νόσου.

Τα οπιοειδή πρέπει να χρησιμοποιούνται με προφύλαξη σε ασθενείς με MyxAdem, υποθυρεοειδισμό ή κορτικοσυρότη ανεπάρκεια (για παράδειγμα, ασθένεια Addison).

Τα οπιοειδή μπορούν να είναι υπεύθυνα για την αύξηση της πίεσης του καναλιού χολέτο και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε ασθενείς με δυσλειτουργία των τρόπων χολικής.

LATEX

Aucun caoutchouc naturel ou latex n'est utilisé dans la formulation du protège aiguille. Néanmoins, la présence de traces négligeables ne peut être exclue et il existe donc un risque potentiel de réactions allergiques chez les personnes sensibles au latex qui ne peut être totalement exclu.

Εγκυμοσύνη

Δεν υπάρχουν δεδομένα όπου υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα σχετικά με τη χρήση της βουπρενορφίνης σε έγκυες γυναίκες. Οι μελέτες που διεξήχθησαν σε ζώα δεν έχουν επισημάνει την τοξικότητα στην αναπαραγωγή (βλ. Ενότητα Προκλινική ασφάλεια). Η βουπρενορφίνη θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εάν το πιθανό όφελος είναι μεγαλύτερο από τον πιθανό κίνδυνο για το έμβρυο.

Στο τέλος της εγκυμοσύνης, η βουπρενορφίνη μπορεί να προκαλέσει αναπνευστική καταστολή στο νεογέννητο ακόμη και μετά από μια σύντομη περίοδο χορήγησης. Η μακροπρόθεσμη χορήγηση τους τελευταίους τρεις μήνες της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο απόσυρσης στα νεογέννητα (για παράδειγμα Hypertonia, νεογέννητες τρόμο, νεογνική αναταραχή, μυοκλονία ή σπασμούς). Το σύνδρομο καθυστερεί γενικά από αρκετές ώρες έως αρκετές ημέρες μετά τη γέννηση.

Λόγω του μεγάλου χρόνου ημιζωής της βουπρενορφίνης, πρέπει να προβλεφθεί η νεογνική παρακολούθηση για αρκετές ημέρες μετά τη γέννηση, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος σύνδρομο αναπνευστικής κατάθλιψης ή απόσυρσης στο νεογέννητο. | που εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. Το Buvidal πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Allaitement

La buprénorphine et ses métabolites sont excrétés dans le lait maternel. Buvidal doit être utilisé avec précaution pendant l'allaitement.

Γονιμότητα

Δεν υπάρχουν δεδομένα ή υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα σχετικά με τις επιδράσεις της βουπρενορφίνης στην ανθρώπινη γονιμότητα.

Οι μελέτες που διεξήχθησαν σε ζώα δεν έχουν επισημάνει επιβλαβείς επιδράσεις της βουπρενορφίνης στη γονιμότητα (βλέπε τμήμα Προκλινική ασφάλεια).

Η βουπρενορφίνη έχει μικρή επιρροή σε μέτρια από την ικανότητα οδήγησης οχημάτων και χρήσης μηχανών όταν χορηγείται σε ασθενείς που εξαρτώνται από οπιοειδή. Η βουπρενορφίνη μπορεί να προκαλέσει υπνηλία, ίλιγγο ή ψυχική σύγχυση, ειδικά κατά την επαγωγή της θεραπείας και της προσαρμογής της δόσης. Σε περίπτωση συνακόλουθη χρήση με αλκοόλ ή κατασταλτικά του κεντρικού νευρικού συστήματος, το αποτέλεσμα μπορεί να αυξηθεί (βλ. Τμήματα Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις για χρήση και αλληλεπιδράσεις).

πρέπει να συνιστάται να μην οδηγεί και να μην χρησιμοποιεί ένα επικίνδυνο μηχάνημα ενώ παίρνει αυτό το φάρμακο, εφόσον η επίδραση του φαρμάκου στον ασθενή δεν είναι γνωστή. Μια ατομική σύσταση πρέπει να γίνει από τον επαγγελματία υγείας που είναι υπεύθυνος για τη θεραπεία.

συμπτώματα

= Το κύριο σύμπτωμα που απαιτεί ιατρική παρέμβαση σε περίπτωση υπερβολικής δόσης βουπρενορφίνης είναι η αναπνευστική κατάθλιψη μετά από κατάθλιψη του κεντρικού νευρικού συστήματος, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική σύλληψη και θάνατο. Τα άλλα πρώιμα σημάδια υπερδοσολογίας μπορεί να είναι υπερβολική εφίδρωση, υπνηλία, αμβλυωπία, mausis, υπόταση, ναυτία, έμετος και/ή διαταραχές κινήτρων.

Υποστήριξη

Une prise en charge globale, comprenant notamment une surveillance étroite de la fonction respiratoire et cardiaque du patient, doit être instaurée. Un traitement symptomatique de la dépression respiratoire après les mesures habituelles de soins intensifs doit être mis en place. Une ventilation assistée ou contrôlée doit être assurée. Le patient doit être transféré dans une unité disposant de tous les moyens de réanimation nécessaires. Si le patient vomit, des précautions doivent être prises pour éviter qu'il inhale son vomi. L'utilisation d'un antagoniste opioïde (c.-à-d., la naloxone) est recommandée, malgré l'effet modeste qu'elle peut avoir dans la suppression des symptômes respiratoires induits par la buprénorphine comparé à ses effets sur les opioïdes agonistes complets.

Η μακρά διάρκεια της δράσης της βουπρενορφίνης και η παρατεταμένη απελευθέρωση του Buvvidal πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον προσδιορισμό της διάρκειας της θεραπείας που απαιτείται για την εξουδετέρωση των επιπτώσεων της υπερδοσολογίας (βλ. Ενότητα Προειδοποιήσεις και προφίλ για χρήση || 902 ). La naloxone peut être éliminée plus rapidement que la buprénorphine, de ce fait les symptômes du surdosage de la buprénorphine préalablement contrôlés par la naloxone peuvent réapparaître.

Η οξεία τοξικότητα της βουπρενορφίνης έχει προσδιοριστεί σε ποντικό και τον αρουραίο μετά από χορήγηση από του στόματος και παρεντερικής (ενδοφλέβια, ενδοπεριτοναϊκή). Τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα βασίστηκαν στη γνωστή φαρμακολογική δραστηριότητα της βουπρενορφίνης.

Η βουπρενορφίνη έδειξε χαμηλό ιστό και βιολογική τοξικότητα σε σκύλους που έλαβαν το προϊόν υποδόρια για ένα μήνα, σε μακάκους rhesus που το έλαβαν προφορικά για ένα μήνα και σε αρουραίους και μπαμπουίνους που το έλαβαν ενδομυϊκά για έξι μήνες.

Μελέτες τερατολογίας και τοξικότητας σχετικά με την αναπαραγωγή που διεξάγονται σε αρουραίους και κουνέλι στην ενδομυϊκή χορήγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βουπρενορφίνη δεν είναι εμβρυοτοξική και δεν έχει ευαίσθητη επίδραση στις δυνατότητες απογόνου των απογόνων. Στον αρουραίο, δεν παρατηρήθηκε ανεπιθύμητο αποτέλεσμα στη γονιμότητα της γενικής αναπαραγωγικής λειτουργίας.

Μελέτες Χρόνου τοξικης τοξικότητας στον αρουραίο και το σκυλί των εκδόχων που χρησιμοποιούνται για το Buvidal δεν έχουν αποκαλύψει κανένα ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο. | Διατήρηση

Ce médicament ne doit pas être mélangé avec d'autres médicaments.

3 ετών

Μην βάζετε στο ψυγείο. Μην παγώσετε

Σημαντικές πληροφορίες

• Η χορήγηση πρέπει να γίνει στον υποδόριο ιστό.
• Toute administration intravasculaire, intramusculaire et intradermique doit être évitée.
• Le produit ne doit pas être utilisé si la seringue sécurisée est cassée ou si l'emballage est endommagé.
• Ο προστάτης της βελόνας της σύριγγας μπορεί να περιέχει λατέξ που μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις στους ανθρώπους ευαίσθητους στο λατέξ.
• χειριστείτε προσεκτικά την ασφαλή σύριγγα για να αποφύγετε τυχόν τυχαίο δάγκωμα. Η ασφαλής σύριγγα περιλαμβάνει μια συσκευή ασφαλείας προστασίας από βελόνα, η οποία ενεργοποιείται στο τέλος της ένεσης. Μην αφαιρείτε το καπάκι από την ασφαλή σύριγγα, αρκεί να μην είστε έτοιμοι να κάνετε την ένεση. Μόλις αφαιρεθεί το βύσμα, μην προσπαθήσετε ποτέ να το αντικαταστήσετε στη βελόνα.
• Ρίξτε τη χρησιμοποιημένη ασφαλή σύριγγα αμέσως μετά τη χρήση. Μην επαναχρησιμοποιείτε την ασφαλή σύριγγα.

πριν από τη διοίκηση

Στοιχεία της ασφαλούς σύριγγας:

Σημειώστε ότι ο μικρότερος όγκος έγχυσης είναι ελάχιστα ορατός στο παράθυρο απεικόνισης, επειδή το ελατήριο της συσκευής ασφαλείας καλύπτει μέρος του γυάλινο κύλινδρο κοντά στη βελόνα. | Τμήμα

Administration (voir aussi rubrique Λειτουργία δοσολογίας και διαχείρισης)

• Πάρτε τη σύριγγα του κουτιού από χαρτόνι: Αδράξτε τη σύριγγα από το προστατευτικό της σώμα.
• Ενώ κρατάτε τη σύριγγα από τον προστατευτικό α-ζάρτη, τοποθετήστε τη ράβδο εμβόλου στο βύσμα εμβόλου, ενώ γυρίζετε απαλά. Η κατεύθυνση των βελόνων ενός ρολογιού μέχρι να είναι καλά σταθερή (βλ. Εικόνα 2).

• Επιθεωρήστε προσεκτικά την ασφαλή σύριγγα:
  • Μην χρησιμοποιείτε την ασφαλή σύριγγα πέρα ​​από την ημερομηνία λήξης που αναφέρεται στο κουτί ή στην ετικέτα της σύριγγας.
  • Μια μικρή φούσκα αέρα μπορεί να είναι ορατή. Αυτό είναι φυσιολογικό.
  • Το υγρό πρέπει να είναι καθαρό. Μην χρησιμοποιείτε την ασφαλή σύριγγα εάν το υγρό περιέχει ορατά σωματίδια ή αν είναι προβληματική.
• Επιλέξτε την τοποθεσία ένεσης. Οι θέσεις έγχυσης πρέπει να εναλλάσσονται, μεταξύ του γλουτού, του μηρού, της κοιλιάς και του βραχίονα (βλ. Εικόνα 3), με ένα ελάχιστο διάστημα 8 εβδομάδων πριν από την επανεμφάνιση σε μια θέση ένεσης που χρησιμοποιείται ήδη εκ των προτέρων. Οι ενέσεις στο μέγεθος ή μέσα σε 5 cm από τον ομφαλό πρέπει να αποφεύγονται.

• Βάλτε γάντια και καθαρίστε τη θέση έγχυσης σε κυκλικές κινήσεις χρησιμοποιώντας ένα σκουπισμένο εμποτισμένο με αλκοόλ (που δεν παρέχεται στο κουτί). Μην αγγίζετε το δέρμα που καθαρίζεται πια πριν εκτελέσετε την ένεση.
• Η διατήρηση της σύριγγας που εξασφαλίζεται από το προστατευτικό σώμα της σύριγγας, όπως υποδεικνύεται (βλέπε σχήμα 4), αφαιρέστε απαλά τον προστάτη A-Warness. Αμέσως πετάξτε τον προστατευτικό βελόνας (μην προσπαθείτε ποτέ να το αντικαταστήσετε στη βελόνα). Μια σταγόνα υγρού μπορεί να εμφανιστεί στο τέλος της βελόνας. Αυτό είναι φυσιολογικό.

• Τραβήξτε το δέρμα στη θέση ένεσης μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη, όπως υποδεικνύεται (βλ. Εικόνα 5).
• Κρατήστε την ασφαλή σύριγγα όπως υποδεικνύεται και εισαγάγετε τη βελόνα σε γωνία περίπου 90 ° (βλ. Εικόνα 5). Πατήστε τη βελόνα στο τέλος.

• Ενώ κρατάτε τη σύριγγα όπως υποδεικνύεται (βλ. Εικόνα 6), πιέστε αργά το έμβολο μέχρι να μπλοκαριστεί το κεφάλι του μεταξύ των προστατευτικών πτερυγίων της σύριγγας και η λύση είναι πλήρως εγχυμένη.

• = Αφαιρέστε απαλά τη βελόνα του δέρματος. Συνιστάται το έμβολο να παραμένει πλήρως πιεσμένο όταν αφαιρείτε απαλά τη βελόνα από τη θέση ένεσης (βλ. Εικόνα 7).

• Μόλις απομακρυνθεί πλήρως η βελόνα από το δέρμα, σηκώστε αργά τον αντίχειρά σας στο έμβολο και αφήστε την προστασία της σύριγγας να καλύψει αυτόματα την εκτεθειμένη βελόνα (βλ. Εικόνα 8). Μπορεί να υπάρχει μια μικρή ποσότητα αίματος στο σημείο ένεσης. Εάν είναι απαραίτητο, σκουπίστε χρησιμοποιώντας ένα βαμβάκι ή μια συμπίεση.

Εξάλειψη της σύριγγας

Οποιοδήποτε φάρμακο που δεν χρησιμοποιείται ή τα απόβλητα πρέπει να εξαλειφθεί σύμφωνα με τους κανονισμούς που ισχύουν.