= κολπική μαρμαρυγή

Η απόφαση για την καθιέρωση αντιθρομβωτικής θεραπείας πρέπει να βασίζεται σε ατομική αξιολόγηση του λόγου παροχής/κινδύνου. EU CLAS. I Είναι επομένως απαραίτητο να εκτιμηθεί ο κίνδυνος θρομβοεμβολικού, αιμορραγικού κινδύνου και κλινικού καθαρού κέρδους.

= Σε έναν ασθενή σε FA που υποβλήθηκε σε θεραπεία από AVK και δυσκολία στη διατήρηση του INR στο θεραπευτικό διάστημα παρά την καλή τήρηση ή σε περίπτωση ασθενούς και ελλείψει αντενδείκνησης, συνιστάται ένα AOD.

Κάθε AOD έχει συγκριθεί με AVKs και δεν υπάρχει έμμεση σύγκριση, που κατασκευάστηκε από τις 3, οι οποίες διαφέρουν από τις 3, οι μεθοδολογίες και τα χαρακτηριστικά των ασθενών διαφέρουν, δεν συγκρίνουν και δίνουν προτεραιότητα σε αυτές τις 3 θεραπείες.

= Η αξιολόγηση της νεφρικής λειτουργίας με κάθαρση της κρεατινίνης (που είχε αξιολογηθεί προηγουμένως σύμφωνα με τον τύπο Cockroft) συνιστάται κατά τη συνταγογράφηση άμεσης προφορικής αντιπηκτικής και τακτικά κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, για την ανίχνευση της νεφρικής ανεπάρκειας και εάν είναι απαραίτητο, προσαρμόστε τη δοσολογία του ΑΟΤ. Θα πρέπει να πραγματοποιείται κάθε χρόνο και συχνότερα σε ασθενείς με μέτρια νεφρική ανεπάρκεια (στην οποία πρέπει να αξιολογηθεί η εκκαθάριση 2 έως 3 φορές το χρόνο). ΕΕ CLAS. Iia

Η αξιολόγηση του αιμορραγικού κινδύνου συνιστάται κατά τη συνταγογράφηση μιας αντιθρομβωτικής θεραπείας (AVK, άμεση από του στόματος αντιπηκτικού). CLAS. I

= Η βαθμολογία με αλεξίπτωτο ορίζεται από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολίας (ESC). Το όνομά του είναι το ακρωνύμιο των παραγόντων κινδύνου, στα αγγλικά: υπέρταση, Μη φυσιολογική ήπατη/νεφρική λειτουργία, εγκεφαλικό επεισόδιο, Ιστορικό αιμορραγίας ή προδιάθεση, Labile INR, ηλικιωμένοι (> 65), ναρκωτικά/αλκοόλ ταυτόχρονα. Ορίζει τον κίνδυνο αιμορραγικής μεταξύ 0 και 8 σημείων:

== Εάν είναι ≥ 3, ο αιμορραγικός κίνδυνος είναι υψηλός και απαιτεί προσοχή και τακτική επαναφορά της αντιπηκτικής θεραπείας. EU CLAS. Iia

= Η βαθμολογία που έχει υποστεί αιμορραγία θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό τροποποιήσιμων παραγόντων αιμορραγικού κινδύνου που πρέπει να ληφθούν μέριμνα και να μην αποκλειστούν η συνταγή από μια αντιπηκτική θεραπεία.= CLAS. Iia

Σε περίπτωση αντένδειξης σε αντιπηκτική αγωγή Μακροπρόθεσμα, για παράδειγμα, μεγάλη αιμορραγία χωρίς αναστρέψιμη αιτία, Η απόφραξη του Auricle μπορεί να προβλεφθεί (βαθμός IIBB).

Το κλείσιμο του αριστερού αυικού είναι μια διαδικασία για την πρόληψη της εμφάνισης θρομβοεμβολικών επιπλοκών σε μη -φυλλώδη κολπική μαρμαρυγή.

Επί του παρόντος, προορίζεται για ασθενείς σε εμβολιασμό υψηλού κινδύνου (βαθμολογία CHADS-VASC ≥ 4) και με επίσημη αντένδειξη σε μακροχρόνια αντιπηκτική αγωγή.

= Η ένδειξη της εμφύτευσης πρέπει να διατηρείται κατά τη διάρκεια μιας διεπιστημονικής διαβούλευσης.

Η προεγχειρητική αξιολόγηση περιλαμβάνει συστηματικά μια ETO ή σαρογραφική αξιολόγηση της μορφολογίας και το μέγεθος του αριστερού Auricle προκειμένου να προσαρμοστεί καλύτερα το μοντέλο πρόθεσης.

Η πιο συχνή επιπλοκή αυτής της διαδικασίας είναι η εμφάνιση δυνητικά συμπιεστικής περικαρδιακής συλλογής που μπορεί να απαιτεί αποστράγγιση έκτακτης ανάγκης.

Σε περίπτωση ελαφρού ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου ( NIHSS <8), πρέπει να ξεκινήσει η αντιπηκτική αγωγή από του στόματος 3 ημέρες μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο.

Σε περίπτωση μέτριας (NIHSS 8-15) ή σοβαρής (NIHS ≥ 16) ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, προτείνεται να εκτιμηθεί ένας αιμορραγικός μετασχηματισμός με απεικόνιση (σαρωτής ή μαγνητική τομογραφία) αντίστοιχα σε J6 ή D12 και να ξεκινήσει η αντίδραση από του στόματος στην απουσία αιμορραγίας.

= Σε περίπτωση εκτεταμένου εγκεφαλικού εμφράγματος, η αντιπηκτική αγωγή AVK πρέπει να καθυστερήσει δεδομένου του κινδύνου αιμορραγικού μετασχηματισμού.

Σε περίπτωση AIT, το στόμα αντιπηκτικό πρέπει να ξεκινήσει 1 ημέρα μετά το οξύ γεγονός.

= Σε περίπτωση αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται από του στόματος αντιπηκτικά.

Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας αντιπηκτικής θεραπείας, ένα AVK, με εξαίρεση το fluindione ή ένα AOD μπορεί να συνταγογραφηθεί σε 1re intens. Η επιλογή μεταξύ αυτών των δύο οικογενειών αντιπηκτικών θα γίνει με βάση τη βάση, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα: αιμορραγικό κίνδυνο. ηλικία και βάρος · νεφρική λειτουργία · την προβλέψιμη ποιότητα τήρησης. την ικανότητα του ασθενούς να ακολουθεί τον βαθμό αντιπηκτικής αγωγής για AVKs. Η προτίμηση του ασθενούς μετά από προσαρμοσμένες πληροφορίες. 

Εάν προβλέπεται η συνταγή ενός AVK, πρέπει να είναι προνομιακή μια AVK της οικογένειας Coumarinic (βαρφαρίνη ή acenocoumarol), σημειώνοντας ότι η βαρφαρίνη είναι η καλύτερη αξιολογημένη AVK. Λόγω του ανοσο-αλλεργικού κινδύνου (οξεία σωληνοειδών νεφροπάθειας, σύνδρομο φόρεμα), υψηλότερα με φλερδόνη απ 'ό, τι με άλλα AVKs και εμφανίζεται εντός των πρώτων 6 μηνών, η έναρξη της θεραπείας με το Fluindione δεν είναι πλέον εξουσιοδοτημένη και η συνταγή του περιορίζεται στην ανανέωση των ασθενών που ισοφαρούμε από αυτή τη θεραπεία. Σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με μακροχρόνια φλυντία (περισσότερο από 6 μήνες), καλά ισορροπημένη και με καλή ανοχή για θεραπεία, δεν υπάρχει λόγος να τροποποιηθεί η θεραπεία. Σε ασθενείς που έχουν αρχίσει πρόσφατα θεραπεία με φλουδαδονμό, η νεφρική λειτουργία θα πρέπει να παρακολουθείται τακτικά, καθώς και οποιοδήποτε σημάδι που μπορεί να προκαλέσει ανοσο-αλλεργικό, ηπατικό ή αιματολογικό.ANSM, décembre 2018). Chez les patients traités par fluindione au long cours (plus de 6 mois), bien équilibrés et avec une bonne tolérance au traitement, il n'y a pas de raison de modifier le traitement. Chez les patients ayant récemment débuté un traitement par fluindione, la fonction rénale doit être surveillée régulièrement, ainsi que tout signe pouvant évoquer un effet indésirable immuno-allergique de type cutané, hépatique ou hématologique.

Εάν προβλέπεται η συνταγή ενός ΑΟΔ, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η νεφρική εξάλειψη και οι μεθόδους συνταγογράφησης που αφορούν κάθε φάρμακο, όπως ο αριθμός της λήψης, τα κριτήρια της μείωσης της δόσης, οι αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων, καθώς και οι προφυλάξεις για χρήση και οι αντενδείξεις.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει επιστημονικό επιχείρημα για την αντικατάσταση της θεραπείας με ένα αποτελεσματικό από του στόματος αντιπηκτικό και καλά ανεκτό από άλλο.

Σύμφωνα με το ANSM, στο FA, η HBPM Heparinotherapy κατά την έναρξη της θεραπείας με AVK, ο χρόνος για την επίτευξη του στόχου INR, θα πρέπει να αποφεύγεται, εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις (υψηλός -θρομβωτικός ασθενείς), επειδή αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγικής χωρίς να μειωθεί ο κίνδυνος του ισχαιμικού εγκεφαλικού ατυχήματος ή του συστηματικού εμβολισμού και ότι δεν αναφέρεται σε αυτό το πλαίσιο (| ANSM, janvier 2017).

Η ένδειξη και ο λόγος παροχής/κινδύνου της αντιθρομβωτικής θεραπείας πρέπει να επανεκτιμηθούν σε τακτά χρονικά διαστήματα. EU CLAS. Iia

Συνιστάται σε περίπτωση FA σε ηλικιωμένους και λίγους συμπτωματικούς ασθενείς (EHRA I) Βαθμός Α και σε περίπτωση επαναλαμβανόμενης παροξυσμικής Βαθμός Α. Ο στόχος είναι να διατηρηθεί ένας καρδιακός ρυθμός ανάπαυσης <110.

Οι αναστολείς της διγοξίνης ή των αναστολέων ασβεστίου (Verapamil ή Diltiazem ανά OS ή IV) συνιστώνται σε 1 Re= Πρόθεση να ελέγξει τον καρδιακό ρυθμό σε ασθενείς με κλάσμα εξώθησης ≥ 40% (βαθμός IB).

Τα betabloquents +/- digoxin συνιστώνται για τον έλεγχο της FC σε ασθενείς με κλάσμα εξώθησης <40% (βαθμός IB).

Σε μόνιμους ασθενείς με FA για τους οποίους δεν έχει προγραμματιστεί η προσπάθεια αποκατάστασης του ρυθμού του κόλπου, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται αντιφαροθμική ρουτίνα για τον έλεγχο καρδιακής συχνότητας (βαθμός ΙΙΙΑ).

Η διγοξίνη και η αμιωδαρόνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση FA με καρδιακή ανεπάρκεια ή σε περίπτωση υπότασης. Βαθμός Β

= Η θεραπεία θα πρέπει να ξεκινήσει σε χαμηλή δόση, η οποία στη συνέχεια θα αυξηθεί μέχρι να βελτιωθούν τα συμπτώματα.

Η αποκατάσταση του ρυθμού του κόλπου (ή της καρδιοτατροπής) στοχεύει στη βελτίωση των συμπτωμάτων που συνδέονται με την FA σε συμπτωματικούς ασθενείς (βαθμός IB).

Δεν υποδεικνύεται σε περίπτωση ασυμπτωματικής ή μόνιμης FA. Από την άλλη πλευρά, συνιστάται σε περίπτωση επίμονης συμπτωματικής (βαθμού IB).

Η καρδιο -μετατροπή του FA μπορεί να είναι φαρμακολογική ή ηλεκτρική.

= Το Ηλεκτρική καρδιοπάθεια συνιστάται από την αρχή σε περίπτωση FA με αιμοδυναμική αστάθεια (βαθμός ΙΒ). Συνιστάται επίσης σε περίπτωση αποτυχίας των φαρμακολογικών καρδιούχων σε συμπτωματικούς ασθενείς (για την αποκατάσταση του κόλπου του κόλπου).

Πρόληψη της υποτροπής του FA: une fois le rythme sinusal rétabli, le flécaïnide, la propafénone et le sotalol sont recommandés dans la prévention de la récidive de la FA symptomatique avec fraction d'éjection normale sans hypertrophie ventriculaire gauche (Grade IA). L'amiodarone est recommandée dans la prévention de la récidive de la FA symptomatique avec insuffisance cardiaque (Grade IB) ou en cas d'hypertrophie ventriculaire gauche. Le sotalol ou l'amiodarone sont recommandés en cas d'insuffisance coronarienne, le flécaïnide et la propafénone en cas d'HTA sans hypertrophie ventriculaire gauche.

= Η αντιπηκτική αγωγή από ηπαρίνη ή AOD πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό πριν από οποιαδήποτε καρδιο -μετατροπή (βαθμός ΙΑΒ).

= Σε περίπτωση FA που απαιτούν άμεση καρδιο -μετατροπή λόγω αιμοδυναμικής αστάθειας, συνιστάται ηπαρίνη (HNF ή HBPM) (βαθμολογία IB).

Σε άλλες περιπτώσεις, η πραγματοποίηση καρδιο -μετατροπή πρέπει να διεξάγεται σε έναν ασθενή που επωφελείται από αποτελεσματική αντιπηκτική αγωγή για τουλάχιστον 3 εβδομάδες (βαθμός IB) ή στην οποία ήταν δυνατόν να εξασφαλιστεί η απουσία ενδοκαρδιακού θρόμβου, ενδεχομένως από υπερηχογραφικό υπερηχογράφημα (ETO) (βαθμός ΙΒ). Σε περίπτωση αναγνωρισμένου θρόμβου, συνιστάται αποτελεσματική αντιπηκτική αγωγή για τουλάχιστον 3 εβδομάδες (βαθμός IC).

Στην πρόληψη του θρομβοεμβολικού κινδύνου στην FA μετά την καρδιακή διάκριση, η στοματική αντιπηκτική αγωγή (AVK INR 2-3 ή AOD) για τουλάχιστον 4 εβδομάδες μετά τη συνιστάται η καρδιο-μετατροπή, ανεξάρτητα από τη μέθοδο καρδιο-μετατροπή (ηλεκτρική ή φαρμακολογική) ή μετά από εμφανή επιστροφή στον κόλπο Rhythm (βαθμός ΙΒ).

Παρουσία θρόμβου με καρδιακό υπερηχογράφημα, η καρδιο -μετατροπή αναβάλλεται και η αντιπηκτική αγωγή συνεχίζεται για 3 εβδομάδες. Σε αυτή την περίπτωση, συνιστάται να ανανεωθεί το υπερηχογραφικό υπερηχογράφημα πριν από οποιαδήποτε νέα προσπάθεια τακτοποίησης (βαθμός ΙΑΔ).

= Για ασθενείς με FA μικρότερη από 48 ώρες σε υψηλό κίνδυνο, συνιστάται να εισαγάγετε αντιπηκτική αγωγή από HNF ή HBPM σε θεραπευτική δόση που ακολουθείται από αντιπηκτική αγωγή από AVK (INR 2-3) ή αντιπηκτική αγωγή από AOD.