Ναρκοληψία και υπερπνία

== Ναρκοληψία-Η καταστατική (ή η νόσος του Gelineau) είναι μια σπάνια διαταραχή ύπνου που χαρακτηρίζεται από ξήρανση πρόσβασης βίαια κατά τη διάρκεια της ημέρας, πιθανώς συνοδευόμενη από ξαφνική απώλεια Muscle Tonus. Αυτή η ασθένεια αντιμετωπίζεται από συγκεκριμένα φάρμακα των οποίων η αρχική συνταγή προορίζεται για εξειδικευμένες νοσοκομειακές υπηρεσίες και κέντρα ύπνου.

Qu'est-ce que la narcolepsie-cataplexie ?

Ποια είναι τα συμπτώματα της ναρκοληψίας-καταστατικής;

ημερήσια

L ' ΥΠΟΣΤΟΛΗ ημερήσια είναι η ύπαρξη ανεπανόρθωτων επιθυμιών για ύπνο καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αυτές οι επιθυμίες για ύπνο, παρόντες σε όλα τα ναρκολεπτικά, μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορα είδη περιστάσεων, μερικές από τις οποίες είναι επικίνδυνες σε περίπτωση γεώτρησης: ενώ περιμένουν ένα λεωφορείο, στην ουρά ενός κινηματογράφου, στην εργασία, στην οδήγηση, στον καθαρισμό κλπ. 348 comportements dits automatiques: Επαναλαμβανόμενες προτάσεις ή χειρονομίες χωρίς να το γνωρίζετε, πραγματοποιώντας το όχημά σας προς ένα απρόβλεπτο μέρος, κλπ. Αυτά τα μικρά ποσά διαρκούν μεταξύ ενός λεπτού και μισής ώρας, μερικές φορές περισσότερο. Μετά το ξύπνημα, το ναρκοληπτικό άτομο γενικά ξεκουράζεται και δεν γνωρίζει νέα κρίση για μια ώρα ή δύο. Η συνολική σωρευτική διάρκεια του ύπνου μπορεί να φτάσει σε δώδεκα ώρες την ημέρα.

Άλλα συμπτώματα μπορούν να συνοδεύσουν υπνηλία: διαταραχές προσοχής και συγκέντρωσης, διαταραχές μνήμης, επαναλαμβανόμενες νυχτερινές αφυπνίσεις, κλπ.

= Οι κρίσεις καταστροφής

= | Ξαφνική απώλειαcataplexie est la perte soudaine du Τόνος μυών χωρίς το άτομο να χάσει γνώση. Είναι παρούσα στο 50 έως 75% των ατόμων με Ναρκοληψία-Καπεξία. Στην πράξη, μια κρίση Catapplexy μπορεί να επηρεάσει πολλούς μύες (και να οδηγήσει στην πτώση του ατόμου "σαν κούκλα από κουρέλια") ή να παραμείνει σε ορισμένους μύες: για παράδειγμα οι μύες του λαιμού (η κεφαλή πέφτει στο στήθος) ή στους μύες των σιαγόνων (η ομιλία γίνεται σαφώς αδύνατη). Τις περισσότερες φορές, η κρίση καταπίεσης προκαλείται από ένα συναίσθημα, θετικό ή αρνητικό, ακόμη και από βίαιο θόρυβο. Σε κάθε περίπτωση, το πρόσωπο που επηρεάζεται γνωρίζει τι συμβαίνει σε αυτόν και αισθάνεται ένα αίσθημα Άγχος που μπορεί να αυξήσει τη διάρκεια της κρίσης.

Οι ψευδαισθήσεις

Οι ναρκοληπτικοί άνθρωποι μερικές φορές αισθάνονται ψευδαισθήσεις μερικών δευτερολέπτων, όταν ξυπνούν (|| 368 hallucinations hypnopompiques) ή να κοιμηθούν ( Υπήγγογικές ψευδαισθήσεις || 371 ). Ces hallucinations peuvent être visuelles, auditives ou sensorielles. Elles sont en général suffisamment effrayantes pour provoquer la crainte d’aller se coucher. Dans la plupart des cas, heureusement, elles ne sont pas très fréquentes (une ou deux fois par mois).

Η παράλυση του ύπνου

το Παράλυση ύπνου παρατηρούνται μόνο σε ορισμένους ναρκοληπτικούς ασθενείς. Όπως και οι ψευδαισθήσεις που μπορούν να συνοδεύσουν, εμφανίζονται όταν ξυπνούν ή κατά τη διάρκεια του να κοιμηθούν. Το άτομο παραμένει συνειδητό, αλλά γνωρίζει την αίσθηση ότι παραλύεται, όπως κατά τη διάρκεια μιας κρίσης καταπίεσης. Αυτή η παράλυση διαρκεί από λίγα δευτερόλεπτα σε λίγα λεπτά. Όταν συνδέονται με τρομακτικές ψευδαισθήσεις, η παράλυση του ύπνου μπορεί να προκαλέσει κρίσεις πανικού αποδεδειγμένο.

Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της ναρκοληψίας-καραπαξείων;

La Ναρκοληψία-Η Καπεξία μπορεί να είναι η αιτία ενός μειονέκτου και κακής ποιότητας ζωής. Μπορεί να παρεμβαίνει στην επαγγελματική ζωή, ή ακόμα και να εμποδίσει τον προσβεβλημένο άτομο να ασκήσει το επάγγελμά του. Η κοινωνική απομόνωση και η απώλεια της αυτονομίας μπορεί να είναι στην προέλευση του Κατάθλιψη. Παρ 'όλα αυτά, συχνά βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου, ίσως επειδή οι ναρκοληπτικοί μαθαίνουν να αποτρέπουν τον ύπνο (NAP, μέτρα μείωσης του στρες κ.λπ.).

Το Ναρκοληψία-Η Cataplexia αντενδύνει επίσης τα οχήματα ή τη χρήση μηχανών ή μηχανημάτων. Στη Γαλλία, το διάταγμα της 21ης ​​Δεκεμβρίου 2005 (OJ 28/12/2005 N ° 113) επιβεβαιώνει την ασυμβατότητα με την οδήγηση για μη πραγματοποιηθέντα πρόσωπα και καθιερώνει άδεια οδήγησης που περιορίζεται κατά ένα έτος για ένα χρόνο μετά την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζονται.