Οι θεραπείες της ηπατίτιδας Β

Όλη η χρόνια ηπατίτιδας Β δεν δικαιολογεί τη θεραπεία με ναρκωτικά. Οι θεραπείες που είναι μακρές και μερικές φορές κακώς ανεκτές συνταγογραφούνται μόνο σε ορισμένες συγκεκριμένες περιπτώσεις, προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση ενός Cirrhose.

Ποιες είναι οι θεραπείες της ηπατίτιδας Β;

Lorsque le ιός της ηπατίτιδας Β είναι πολύ ενεργή ή όταν το ήπαρ εμφανίζει σημάδια Φλεγμονή ή ίνωση, ο γιατρός προβλέπει την προσφυγή στις θεραπείες κατά του ιός της ηπατίτιδας Β. Σε σοβαρές μορφές χρόνιας ηπατίτιδας Β και ιδιαίτερα σε ανθρώπους όπου διαγιγνώσκεται πολύ αργά, η νοσηλεία μπορεί να είναι απαραίτητη για τη θεραπεία των συμπτωμάτων, τη δημιουργία θεραπείας και την παρακολούθηση της εξέλιξης. | Χρονικό

L'interféron alfa dans le traitement de l'hépatite B chronique

L ' interferon alfa είναι μια ουσία που φυσικά εκκρίνεται από το ανοσοποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση των ιογενών λοιμώξεων και μερικές όγκοι. Η ιντερφερόνη Alfa μπορεί να τροποποιηθεί χημικά ("|| 356 pégylé Ο ιός

Dans le cadre du traitement de l’hépatite B chronique, l’interféron alfa est administré en injection sous la peau pendant 48 semaines chez certains patients (plutôt des patients jeunes, avec certains types de VHB sensibles à l’interféron, et chez qui le virus n’est pas trop actif). Chez ces patients, l’administration d’interféron alfa est efficace chez 20 à 30 % des patients traités et semble réduire le risque de cirrhose du foie.

Les effets indésirables les plus fréquents de l'interféron alfa peuvent avoir un impact important sur la qualité de vie des patients qui reçoivent ce traitement : Σύνδρομο « grippal », fatigue, perte d’appétit, perte de poids, troubles digestifs, rougeurs de la peau, etc. Des effets indésirables psychiques sont souvent rapportés : d'une simple irritabilité jusqu’à un Σύνδρομο καταθλιπτική σοβαρή. Η ψυχοθεραπευτική παρακολούθηση εφαρμόζεται μερικές φορές.

Περισσότερες, οι εξετάσεις αίματος διεξάγονται κάθε μήνα για να ανιχνεύσουν μια πιθανή τοξικότητα της ιντερφερόνης alfa σε αίμα ή ηπατικά κύτταρα.

Οι αναστολείς της σύνθεσης DNA της ηπατίτιδας V του ιού Β

Ορισμένα φάρμακα ενεργούν εμποδίζοντας τον πολλαπλασιασμό του ιός ονομάζεται αναστολείς νουκλεοζίτης και νουκλεοτιδίων, συνταγογραφούνται σε ασθενείς στους οποίους το ιός της ηπατίτιδας Β είναι πολύ ενεργή και του οποίου το ήπαρ δείχνει σημάδια φλεγμονή || Ίνωση. et de fibrose.

Αυτή η οικογένεια αντιιικών περιέχει τις ακόλουθες ουσίες: Entécavir, tenofovir και lamivudine. Ο γιατρός τους επιλέγει σύμφωνα με αρκετές παραμέτρους. Για παράδειγμα:

• Ο ασθενής έχει ήδη λάβει θεραπεία και ποιο; Το HBV του έχει γίνει ανθεκτικό στην προηγούμενη θεραπεία;
• Ποιος είναι ο τύπος HBV σε αυτόν τον ασθενή (υπάρχουν αρκετές με διαφορετικές ευαισθησίες στις θεραπείες);
• Υπάρχει στον ασθενή αντενδείξεων σε μία από αυτές τις ουσίες (για παράδειγμα, εγκυμοσύνη ή νεφρική ανεπάρκεια);
• Ο ασθενής φέρνει τη θεραπεία του καλά;
• Η θεραπεία καταφέρνει να μειώσει τη δραστηριότητα του VHB και να αποκαλύψει Αντισώμα εναντίον αυτού ιός; | Το

Dans certains cas, le médecin peut prescrire l’ Σύνδεση δύο ουσιών αυτής της οικογένειας, ιδίως αν το ιός της ηπατίτιδας Β έχει καταστεί ανθεκτικό σε ορισμένες ουσίες.

= Οι άνθρωποι που λαμβάνουν αναστολείς πολλαπλασιασμού του VHB πρέπει να κάνουν τακτικές εξετάσεις αίματος ανιχνεύουν πιθανές ενδείξεις τοξικότητας.

Η μεταμόσχευση ήπατος

Lorsque la Cirrhosis ή Καρκίνος του ήπατος θέτει τη ζωή του ασθενούς σε κίνδυνο, η μόνη εναλλακτική είναι η μεταμόσχευση ήπατος. Κάθε χρόνο, στη Γαλλία, περισσότερο από χίλιες μεταμοσχεύσεις ήπατος ασκούνται σε άτομα με χρόνια ηπατίτιδα Β.

Κατά τη διάρκεια της μεταμόσχευσης, δημιουργείται θεραπεία για να αποτρέψει τη μολυσμένη από το μοσχευμένο συκώτι από ιός της ηπατίτιδας Β που υπάρχει στον ασθενή του ασθενούς ( ανοσοσφαιρίνες και/ή αναστολείς της σύνθεσης του DNA || 621 du VHB).