Η διάγνωση και οι θεραπείες του AVC

Comment diagnostique-t-on un AVC ou un AIT ?

το Διαγνωστική αναφέρεται πριν συμπτώματα neurologiques d’apparition soudaine (paralysie, perte visuelle, difficulté à s’exprimer, etc.). Des examens complémentaires ( MRI) μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό να ρυθμίσει ένα Διαγνωστική et à distinguer un accident ischémique d'un accident hémorragique. Lors d'accident ischémique, d'autres examens ( Αγγειογραφία, Υπερηχογράφημα) Χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της προέλευσης του θρόμβου ή της πλάκας d ' Αθηρώμα= Υπεύθυνος για την απόφραξη του σκάφους.

Le diagnostic ενός AIT βασίζεται ουσιαστικά στην ανάκριση του ασθενούς. Το συμπτώματα έχουν εξαφανιστεί αυθόρμητα και καμία μη φυσιολογική εικόνα δεν εμφανίζεται στο IRM.

Ποιες είναι οι θεραπείες του εγκεφαλικού επεισοδίου;

Η θεραπεία του εγκεφαλικού επεισοδίου από τα ναρκωτικά χωρίζεται σε θεραπείες της οξείας φάσης (φάρμακα που εγχέονται λίγο μετά το ατύχημα) και σε μακροχρόνιες θεραπείες που προορίζονται για την πρόληψη υποτροπών. | το εγκεφαλικό

Les traitements de la phase aiguë de l'AVC

Οι θεραπείες οξείας φάσης στοχεύουν στην αποφυγή των επιπλοκών του εγκεφαλικού επεισοδίου. Πέρα από τις επιπλοκές που σχετίζονται με την αναπηρία, το εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικές ή ουροποιητικές λοιμώξεις, οίδημα του εγκεφάλου, κρίσεις Επιληψία, του= έμφραγμα του μυοκαρδίου, Caillots στο φλέβες βαθιά, κλπ. Μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, οι γιατροί επιδιώκουν να εξασφαλίσουν ότι ο ασθενής δεν υποφέρει από Αρτηριακή υπέρταση, του ΥΠΕΙΡΟΚΛΥΚΙΜΙΑ, D ' Hyperthermia (élévation de la température du corps), ou de Απευθυνότητα.

a Θρομβολυτική ιατρική (η Alteplase) μπορεί να επιτρέψει στους θρόμβους να διαλυθούν εάν το εγκεφαλικό επεισόδιο οφείλεται σε απόφραξη ενός σκάφους. Πρέπει να χορηγείται εντός 4 ωρών 30 μετά την εμφάνιση του πρώτου συμπτώματα. Παρουσιάζει έναν ορισμένο αριθμό αντενδείξεων που πρέπει να γίνονται επιτακτικοί.

Το αντιπηκτικά (les héparines) et l’aspirine μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη των θρόμβων και την πρόκληση άλλων επιπλοκών. Αποτρέπουν επίσης το σχηματισμό νέων θρόμβων.

Οι μακροπρόθεσμες θεραπείες του εγκεφαλικού επεισοδίου

Οι μακροχρόνιες θεραπείες του εγκεφαλικού επεισοδίου αποσκοπούν στην πρόληψη της εμφάνισης νέων θρόμβων σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε ισχαιμικό ατύχημα. Αυτά είναι ουσιαστικά αντι -πράσινα αιμοπετάλια (ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη).

Περισσότερες, οι θεραπείες συνταγογραφούνται για τη θεραπεία μιας πιθανής Χαμηλή αρτηριακή πίεση, μια περίσσεια υπερβολικής Χοληστερόλη ή Διαβήτης. Τέλος, πρέπει να ακολουθηθούν συμβουλές για τον τρόπο ζωής και διαιτολογίας: στάση καπνού, μετριοπάθεια στην κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, έλεγχο βάρους με ισορροπημένη διατροφή και τακτική σωματική δραστηριότητα (τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα).

Αποκατάσταση στη θεραπεία του εγκεφαλικού επεισοδίου

Η αποκατάσταση αποτελεί βασικό στοιχείο της διαχείρισης του AVC, το οποίο στην περίπτωση του σοβαρού εγκεφαλικού επεισοδίου. Σύμφωνα με το συμπτώματα, μπορεί να εξασφαλιστεί από έναν φυσιοθεραπευτή, έναν επαγγελματία θεραπευτή ή έναν λογοθεραπευτή.

να είναι πλήρως αποτελεσματική, Η αποκατάσταση πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατόν μετά τις πρώτες ώρες νοσηλείας. Θα συνεχιστεί σε ένα εξειδικευμένο κέντρο, στη συνέχεια στο σπίτι.

Η σωματική δραστηριότητα προσαρμοσμένη στη διαχείριση των εγκεφαλικών επεισοδίων

L’activité physique adaptée (APA) fait partie des traitements non médicamenteux des suites d’un ατύχημα αγγειακή Brain || 408 (AVC). En effet, la pratique régulière d’une activité physique contribue à une meilleure maîtrise de la αρτηριακή πίεση και βοηθά τους ασθενείς να ξεπεράσουν τυχόν νευρομινητικά επακόλουθα (παράλυση).

= Πολλές αθλητικές δραστηριότητες μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να μπορούν να ασκηθούν από ανθρώπους που είχαν εγκεφαλικό επεισόδιο: για παράδειγμα, Αθλητισμός, Karate και Πίνακας πινγκ -π.Χ..

Στο πλαίσιο του ακόλουθου AVC, ο θεράποντος γιατρός μπορεί τώρα να συνταγογραφήσει τους επιδιωκόμενους στόχους (Mastery Αρτηριακή πίεση, αναζωογόνηση των κινήσεων και της αυτονομίας, του ελέγχου βάρους κ.λπ.) και των αντενδείξεων που αφορούν τον ασθενή. Σε κλαμπ που προσφέρουν αυτούς τους κλάδους, οι εκπαιδευτικοί που εκπαιδεύονται στην πρακτική του αθλητισμού είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό των πρωτοκόλλων γυμναστικής και κατάρτισης προσαρμοσμένα σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Τα έξοδα που προκύπτουν, συχνά μέτρια, μερικές φορές επιβαρύνονται με πρόσθετη ασφάλιση ("αμοιβαία") ή δημαρχείων / τμήματα.

Οι ασθενείς που χρησιμοποιούν αυτές τις προσαρμοσμένες δραστηριότητες μαρτυρούν τα φυσικά οφέλη (για παράδειγμα για αυτονομία και αντοχή), αλλά και ψυχοκοινωνικά οφέλη (καταπολέμηση της απομόνωσης, καλύτερης αυτο -εικόνας).