Πώς φροντίζουμε για σπονδυλοαρθρίτιδα;

Maladie à évolution lente, la spondylarthrite fait l'objet d'une prise en charge médicale régulière. Même en l'absence de Pouss ées, ιατρική ακολουθία είναι απαραίτητη. Οι θεραπείες σπονδυλίτιδας χρησιμοποιούν φάρμακα, αλλά και σωματική άσκηση, αποκατάσταση, φυσιοθεραπεία κλπ.

Τι είναι οι θεραπείες σπονδυλίτιδας;

Comment se fait le suivi de l'évolution de la spondylarthrite ?

Η συχνότητα της ιατρικής παρακολούθησης προσαρμόζεται σε κάθε ασθενή, ιδιαίτερα ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της σπονδυλαθρίτιδας και του τύπου της θεραπείας με φάρμακα που προβλέπεται. Εκτός από τη συνηθισμένη παρακολούθηση, γενικά ετήσια, είναι σκόπιμο να συμβουλευτείτε γρήγορα σε περίπτωση ασυνήθιστης ή οξείας επώδυνης αρθρικής επίδειξης και να καλείτε έναν ειδικό σε περίπτωση συμπτωμάτων που επηρεάζουν άλλα όργανα από τις αρθρώσεις, ιδίως τη ραγοειδίτιδα που είναι μια οφθαλμολογική έκτακτη ανάγκη.

Σε κάθε διαβούλευση, ο γιατρός αξιολογεί:

• Η δραστηριότητα της νόσου και η αίσθηση του ασθενούς: Ένταση κόπωσης και πόνου, βλάβη σε αρθρώσεις και συνδέσμους ή τένοντες, κλπ. || 347
• le handicap Λειτουργικό, δηλαδή οι επιπτώσεις της σπονδυλίτιδας στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.
• Κινητικότητα στην οσφυϊκή, θωρακική και τραχηλική κινητικότητα χρησιμοποιώντας διάφορους δείκτες που σημειώνονται για επακόλουθο.

Οι δείκτες αξιολόγησης της σπονδυλίτιδας

Divers indices permettent de suivre l’évolution de la spondylarthrite de façon objective et comparable entre les consultations.

Ο δείκτης Basdai: Αξιολογεί τη δραστηριότητα της νόσου σε κλίμακα 1 έως 10, χρησιμοποιώντας έξι ερωτήσεις που πόνους, περιοχές ευαίσθητες στην πίεση και τη σημασία και τη διάρκεια της πρωινής δυσκαμψίας τις τελευταίες 48 ώρες.

L’indice BASFI: Αξιολογεί σε δέκα ερωτήματα τις επιπτώσεις της νόσου στις ικανότητες του ασθενούς για να πραγματοποιούν ορισμένες δραστηριότητες χωρίς τη βοήθεια κάποιου ή εξωτερικών μέσων (για παράδειγμα, ανόδου, βήματα ανόδου, βήματα κ.λπ.).

Ο δείκτης Schöber: Αυτή η δοκιμή μετρά την ικανότητα του ασθενούς να κλίνει προς τα εμπρός, μετράται εξετάζοντας το τμήμα της σπονδυλικής στήλης που βρίσκεται στο επίπεδο των οσφυϊκών σπονδύλων (τα "νεφρά").