Violences et psychotraumatismes chez les personnes handicapées : les clés pour mieux les repérer

L ES Τα άτομα με αναπηρίες αποτελούν έναν ιδιαίτερα ευάλωτο πληθυσμό, συχνά πιο εκτεθειμένα στη βία και τις ψυχοτροφικές τους επιδράσεις.

Μια ανησυχητική πραγματικότητα || Το Handicap είναι εξαιρετικά ανησυχητικό:

Les chiffres des violences faites aux personnes en situation de handicap sont extrêmement préoccupants : 4  Γυναίκες με αναπηρίες στις 5 είναι θύματα βίας [ 1]. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τις γυναίκες αυτιστικές (TSA), το 88% αυτών υφίσταται σεξουαλική βία [ 2].

Το μειονέκτημα αυξάνει την έκθεση στη βία, αλλά και στις συνέπειές της

Δρ Muriel Salmona, Πρόεδρος και Ιδρυτής [ 3], ψυχίατρος και ψυχοτροφολόγος, προειδοποίηση:« Il faut être particulièrement vigilant, car à niveau de violence égale, les personnes en situation de handicap, Fortiori Παιδιά και άνθρωποι αυτιστικά, αναπτύσσουν περισσότερους τάφουςpsychotraumatismes plus graves και συχνότερα από ό, τι στον γενικό πληθυσμό.

Un impact sur la santé

Les psychotraumatismes sont à l’origine d’un ensemble de Νευροψυχολογικές διαταραχές engendrés par l’exposition directe ou indirecte à un ou plusieurs épisodes de violence. Notons que si les violences, et en particulier les violences sexuelles, sont les plus grandes pourvoyeuses de psychotraumatismes chez les personnes en situation de handicap, d’autres traumatismes peuvent également en être à l’origine, comme un attentat, un accident, une exposition à une mort brutale, des catastrophes naturelles…

« Outre des conséquences sur la santé mentale, les troubles psychotraumatiques entraînent des Σωματικές παθολογίες συνδεδεμένο με το άγχος, καρδιαγγειακό, ανοσοποιητικό, μολυσματικό, πεπτικά και σημαντικές γνωστικές διαταραχές που επιδεινώνουν το μειονέκτημα που ήδη υπάρχει, ιδίως σε περίπτωση αυτιστικών διαταραχών Salmona., éclaire le Dr Salmona.

Όποια και αν είναι τα ορατά συμπτώματα, οι συνέπειες ενός ψυχοραμάου είναι επιβλαβείς για άτομα με αναπηρίες. "Το σώμα δεν ξεχνά ποτέ το τραύμα που υπέστη", μαρτυρεί τη Marie Rabatel, Πρόεδρο της Γαλλικής Ένωσης Γυναικών Autistic [ 4], ο ίδιος αυτιστικός και επιζών βιασμού. Χειρίζεται για πολλά χρόνια στον αγώνα κατά της βίας σε ευάλωτους ανθρώπους, σημειώνει ότι "Με πολύ μικρά παιδιά ή αυτιστικά παιδιά, συχνά τείνουμε να πιστεύουμε λανθασμένα ότι οι συνέπειες είναι λιγότερο σοβαρές.Mais si l’expression de leurs émotions est différente, les effets du traumatisme n’en sont que plus lourds ».

Ces violences doivent impérativement être détectées rapidement, car les personnes qui les endurent se trouvent en danger immédiat de subir de nouvelles violences et de développer des troubles psychotraumatiques, pouvant notamment être à l’origine de conduites à risque ou de tentatives de suicide.

Προσδιορίστε αποτελεσματικά το Psychotrauma

"A Συστηματική εξέταση και η παγκόσμια βία και η ψυχοραμά πρέπει να διεξάγονται σε όλα τα άτομα με αναπηρίες. 383 , avertit le Dr Salmona.

Δύο πόρτες εισόδου μπορεί να επιτρέψει στους γενικούς ιατρούς και τους παιδίατρους να έχουν πρόσβαση σε αυτόν τον συστηματικό έλεγχο:

• Όταν είναι γνωστές οι καταστάσεις βίας, πρέπει να αναζητηθούν συστηματικά η ψυχοραμάδα, διότι θα είναι παρόντες στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών.
• Όταν τα σημάδια του Psychotrauma ξεχωρίζουν κατά τη διάρκεια της αναάμικης, οι επαγγελματίες του τομέα της υγείας πρέπει να αναρωτιούνται για την παρουσία ή όχι της βίας.

Ο ψυχίατρος, συγγραφέας του || ΣεξουαλικήLivre noir des violences sexuelles, αφηγείται αυτές τις δοκιμές κατά τις οποίες τα θύματα αναγνωρίζονται ως τραυματισμένα μόνο όταν ο δικαστής ζητά επίσημα τους ψυχιάτρους να θέσουν το ζήτημα των ψυχοτροφικών διαταραχών. Το προφανές σημάδι, σύμφωνα με αυτήν, είναι ότι μόλις οι επαγγελματίες έχουν το αντανακλαστικό να αναζητήσουν ψυχοραμά, τους βρίσκουν.

συμπεριφορές κρυμμένες από αναπηρία

Η θέση ενός ψυχοραμάου δεν είναι προφανής και ο επαγγελματίας αντιμετωπίζει συχνά τον κίνδυνο: αυτό του Confund Τα σημάδια ενός ψυχοραμού με τα συμπτώματα του Handicap. Certaines manifestations du psychotraumatisme peuvent en effet s’apparenter à celles d’un handicap. C’est particulièrement vrai avec l’autisme qui partage avec les psychotraumatismes des symptômes comme des troubles de la régulation des émotions ainsi qu’une hypersensibilité sensorielle et neurovégétative.

"Οι συμπεριφορές" που ονομάζονται "προβλήματα" είναι πολύ συχνά συνδεδεμένες με το μειονέκτημα, χωρίς την υγεία ή την εκπαιδευτική επαγγελματική σκέψη για το τι μπορεί να κρυφτεί πίσω από την παιδική του ηλικία. 411 regrette Marie Rabatel. Par exemple, il est fréquent de diagnostiquer une démence chez les personnes âgées sans se questionner sur une éventuelle réviviscence d'un traumatisme vécu dans son enfance. » Attention donc à ne pas involontairement invisibiliser un traumatisme.

Signaux d’alerte et manifestations

Τα ορατά συμπτώματα της ψυχοραής σε άτομα με αναπηρίες είναι, όπως και για τον γενικό πληθυσμό, που εισέρχονται στο DSM-5: Flashbacks, Reminiscences, Ingio-Depressive, Phobo-Obsessive, Fear, Hypervigilance, Adptictive. του Psychotrauma. Από τον επιτιθέμενο τους, μερικές φορές αρκετές δεκαετίες αργότερα. Ο ασθενής που πάσχει από ψυχοραμάτη εμφανίζεται συχνά

En effet, si la personne qui subit des violences est encore en contact avec son agresseur, son cerveau peut, pour se protéger, déconnecter le circuit des émotions, de la mémoire et de la douleur. La victime semble alors anesthésiée émotionnellement et physiquement et les symptômes de psychotraumatisme ne sont plus visibles. On parle de dissociation. Les symptômes n’apparaîtront que lorsque la personne sera mise à l’abri et éloignée de son agresseur, parfois plusieurs décennies plus tard.

« Pour détecter un psychotraumatisme, il faut s’éloigner de la représentation habituelle de la personne traumatisée qui pleure, qui a peur de tout, qui fait des cauchemars. Le patient souffrant de psychotraumatisme paraît souvent Αδιάφορο σε όλα, αφήνοντας πολύ λίγα συναισθήματα που εμφανίζονται και φαινόταν να φέρουν τα πάντα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που είναι συχνά οι περισσότεροι σε κίνδυνο ", συνεχίζουν τον Δρ Salmona. Πρέπει να αποτελέσει ιδιαίτερη προσοχή κατά τη διάρκεια της διάγνωσης. Δημόσια διανυκτέρευση ... Αυτές οι αλλαγές πρέπει να προειδοποιήσουν αυτούς τους επαγγελματίες του Entourage και του Health "

Parfois, ce sont les troubles du langage qui font obstacle à la révélation des violences subies et des psychotraumatismes vécus. L’être humain fonctionne en miroir : face à une souffrance non exprimée, les soignants et les aidants peuvent ne pas la ressentir et ne pas parvenir à la prendre en compte. Il s’agit de situations complexes qui doivent faire l’objet d’une attention particulière lors du diagnostic.

En cas de doutes, un changement soudain de comportement est un signal d’alerte très révélateur pour détecter des violences et un psychotraumatisme. « Un enfant qui dormait et qui ne dort plus, un enfant qui supportait les étiquettes de vêtements et qui ne les supporte plus, un enfant qui se dénude en public du jour au lendemain… Ces changements doivent alerter l’entourage et les professionnels de santé », εξηγεί η Marie Rabatel. Επιπλέον, καθώς η ψυχοτροφική διαταραχή είναι επίσης μια ασθένεια νευρικών συνδέσεων, δεν μπορεί κανείς να καταφέρει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ένα άτομο με νευροαναπτυξιακό μειονέκτημα χωρίς ταυτόχρονα να αντιμετωπίζει το τραύμα του

Sur quelles structures s’appuyer en ville ?

Le Dr Salmona met l’accent sur le fait que « les psychotraumatismes se soignent très bien, c’est pourquoi il est d’autant plus important de les diagnostiquer. Qui plus est, comme le trouble psychotraumatique est aussi une maladie des connections neuronales, on ne peut pas parvenir à soigner efficacement une personne avec un handicap neurodéveloppemental sans soigner simultanément son traumatisme  ". Συμμετείχαν, οδηγούν σε ασθενείς που έχουν σημειώσει οι 17 CRPs. (ARS) ενημερώνει τα άτομα με αναπηρίες και τους επαγγελματίες υγείας για τα θέματα της οικικής και της σεξουαλικής ζωής, για τη σεξουαλική και τη σεξουαλική βία. 455

Vers une prise en charge pluridisciplinaire

Les centres régionaux du psychotraumatisme (CRP) sont des dispositifs de prise en charge des personnes présentant des psychotraumatismes [5]. Les médecins libéraux peuvent s’appuyer sur leur expertise pour accueillir, orienter et traiter les patients qu’ils ont dépistés. Les 17 CRP répartis sur le territoire proposent également des formations sur la prise en charge des psychotraumatismes et disposent d'un réseau de professionnels de santé, d’associations de patients et de services sociaux spécialisés.

Les centres INTIMAGIR, créés suite au grenelle des violences conjugales de 2019 avec le soutien des agences régionales de santé (ARS), informent les personnes en situation de handicap et les professionnels de santé sur les thématiques de la vie intime, affective et sexuelle, sur la parentalité et sur les violences sexistes et sexuelles [6]. Ces centres de ressources disposent également d’une base de données des professionnels de santé formés au handicap et peuvent ainsi orienter les patients et les professionnels.

Le site d’information Mon parcours handicap créé pour les personnes handicapées et leur famille est également une plateforme riche et actualisée fréquemment consultée par les professionnels de santé [ 7].

Les fiches-conseils d’HandiConnect.fr

Pour accompagner les professionnels de santé dans le diagnostic, la prise en charge et le suivi des personnes en situation de handicap victimes de violences et de psychotraumatismes, Handicond.fr a mis à disposition des fiches-conseils auxquelles le Dr Muriel Salmona et Marie Rabatel ont contribué :

• Les violences faites aux personnes en situation de handicap (adultes) : focus sur les violences conjugales et violences sexuelles
• Les violences faites aux mineurs en situation de handicap
• Les violences faites aux personnes en situation de handicap (adultes et enfants) : les troubles psychotraumatiques

amodule de formation interactif sur les violences sexuelles et le handicap est également disponible en ligne [8].

Les médecins libéraux, généralistes et pédiatres, ont un rôle déterminant à jouer dans le diagnostic des violences et des psychotraumatismes, dont on sait qu’ils sont surreprésentés chez les personnes en situation de handicap. Le dépistage systématique et la prise en compte des manifestations spécifiques, sont autant de pas vers une prise en charge personnalisée et efficiente.